Tweet
Witkuif kaketoe
De Witkuif kaketoe, Cacatua alba, is een middelgrote, ongeveer 46 cm lange kaketoe endemisch voor de eilanden van Halmahera, Bacan, Ternate, Tidore, Kasiruta en Mandiole in Noord-Molukken, Indonesië.
Het is een witte papegaai met een bruine of zwarte ogen en een donker grijze snavel.
Wanneer ze verrast worden, strekt zich een grote en opvallende kuif, die een halfronde vorm heeft (vergelijkbaar met een paraplu).
De onderkanten van de vleugels en staart hebben een lichtgele of citroen kleur, die lijkt te knipperen als ze vliegen.
De Witkuif kaketoe kan meer dan 80 jaar worden.
Taxonomie:
De Witkuif kaketoe werd voor het eerst beschreven in 1776 door de Duitse zoöloog Philipp Ludwig Statius Müller.
De soortnaam albus is een Latijnse bijvoeglijk naamwoord voor "wit".
Het ligt in het ondergeslacht Cacatua binnen het geslacht Cacatua. Een alternatieve naam is Umbrella Cockatoo. De term "witte kaketoe" is ook toegepast als een groep term om de leden van het geslacht Cacatua
Omschrijving:
De Witkuif kaketoe is ongeveer 48 cm (19 in) lang, en weegt ongeveer 400 gram voor kleine popjes en tot 800 gram voor grote mannen.
Het mannetje heeft meestal een bredere kop en een grotere bek dan het popje.
Tijdens de puberteit, kan de vrouwelijke Witkuif kaketoe een meer roodachtige iris dan de mannelijke ontwikkelen.
De veren van het Witkuif kaketoe zijn meestal wit. Echter, zowel de boven-en onderzijde van de binnenste helft van de achterrand van de grote vleugelveren zijn een gele kleur. De gele kleur op de onderzijde van de vleugels is het meest opmerkelijk omdat het gele gedeelte van de bovenkant van de veer wordt gedekt door het wit van de veer onmiddellijk mediale (dichter bij het lichaam) en hoger. Ook delen van de grotere staartveren die worden gedekt door andere staartveren - en de binnenste bedekte gebieden van de grotere kam veren - zijn geel.
Het verschil tussen het mannetje en het popje is gering.
De iris van het mannetje is nagenoeg zwart terwijl dat van het vrouwtje roodbruin is.
Ook de kop en de snavel van het mannetje is iets kleiner dan dat van het popje.
Broeden:
Net als alle kaketoes, maakt de witkuif kaketoe nesten in gaten van grote bomen.
Zijn eieren zijn wit en er zijn meestal twee per broedsel. Tijdens de incubatietijd - ongeveer 28 dagen - broeden zowel de popjes als de mannen de eieren.
Het grotere kuiken wordt dominant over de kleinere en neemt meer van het voedsel.
De kuikens verlaten het nest ongeveer 84 dagen na het uitkomen.
Behoud van de soort:
De Witkuif kaketoe wordt beschouwd als kwetsbaar door de IUCN.
De aantallen in het wild dalen door het verlies van habitats en de illegale vangst voor de kooi-vogelhandel.
Hij is opgenomen in bijlage II van het CITES-lijst van beschermde soorten die geeft bescherming door het maken van de export, import en handel van in het wild gevangen vogels illegaal.
De hoge markt-waarde van deze vogels heeft geleid tot onhoudbare niveaus van vangen voor de dierenhandel.
In 1994 is de Witkuif kaketoe vermeld als een CITES ik bedreigde diersoorten. Deze soort is inmiddels verwijderd uit de lijst van bedreigde diersoorten, maar is nog steeds vermeld als kwetsbaar. Belangrijkste bedreigingen voor deze soort zijn de handel in huisdieren en het verlies en de degradatie van hun bos habitat.
In aanvulling op de noodzaak van de rechtshandhaving om de illegale handel te stoppeni, ProFauna dringt er bij de Indonesische regering om de status van de witte kaketoe, de endemische soorten van Noord-Maluku, te verhogen tot dat van een Indonesische beschermde soorten.
De smokkel van papegaaien naar de Filippijnen breekt het CITES (Convention of International inzake de handel in bedreigde soorten), geratificeerd door Indonesië in 1978. De meeste papegaaien zijn opgenomen in bijlage II. Papegaaien in CITES Appendix II is verboden voor internationale commerciële handel, tenzij ze in gevangenschap zijn gefokt of toegestaan door het land van uitvoer. In Indonesië word de vogelhandel gecontroleerd door de vangstquota. Papegaaien in de handel zijn niet in gevangenschap gekweekt.
Uit de interviews met een aantal dieren handelaren in Cartimar markt in Manilla, de Filippijnen, heeft ProFauna ontdekt dat een deel van de vogels gesmokkeld uit Indonesië waren bestemd voor de export naar andere landen en worden geëtiketteerd als in gevangenschap gekweekt.
Daarom is het noodzakelijk voor de Filippijnen bevoegdheid tot controle van de papegaai-kweekcentra en de bron van papegaaien voor de export.
De illegale handel in beschermde papegaaien in strijd met de Indonesische wetgeving die in 1990 (een wild wet met betrekking tot natuurlijke hulpbronnen en de ecosystemen conserveringen). Dienovereenkomstig, de daders zijn onderworpen aan een maximum van vijf jaar gevangenis en een maximum van 100 miljoen Rupiah. Helaas heeft de Indonesische regering de wet niet afgedwongen, omdat veel beschermde papegaaien nog steeds naar het buitenland gesmokkeld worden en openlijk in Surabaya, Oost-Java en Indonesië verkocht worden.
Avicultuur:
Witkuif Kaketoes worden als huisdier gehouden omdat ze zeer aanhankelijk kunnen zijn, de nauwe band met mensen en worden gewaardeerd om hun schoonheid.
Ze worden vaak "velcro vogels", omdat ze graag knuffelen met mensen, in het bijzonder hun eigenaars, of primaire zorg-nemer.
Iedereen die niet bekend is met kaketoe gedrag kan dit gedrag te knuffelen vreemd vinden, aangezien de meeste papegaaien niet knuffelen, zoals de Witkuif kaketoe.
Ze worden niet beschouwd als de meest bekwame sprekers onder de papegaaien.
Ze worden vaak gebruikt in levende dieren shows, dierentuinen en pretparken, omdat ze van nature acrobatisch en makkelijk te trainen zijn, vanwege hun zeer sociale karakter en een hoog niveau van intelligentie. Ze waren heel populair in China tijdens de Tang-dynastie, een feit dat de afbeeldingen van Guan Yin op zijn beurt weer beïnvloed met een witte papegaai.
Voedsel:
Hun voedsel bestaat voornamelijk uit zaden, vruchten, bessen en bloesem.
De Witkuif kaketoe, Cacatua alba, is een middelgrote, ongeveer 46 cm lange kaketoe endemisch voor de eilanden van Halmahera, Bacan, Ternate, Tidore, Kasiruta en Mandiole in Noord-Molukken, Indonesië.
Het is een witte papegaai met een bruine of zwarte ogen en een donker grijze snavel.
Wanneer ze verrast worden, strekt zich een grote en opvallende kuif, die een halfronde vorm heeft (vergelijkbaar met een paraplu).
De onderkanten van de vleugels en staart hebben een lichtgele of citroen kleur, die lijkt te knipperen als ze vliegen.
De Witkuif kaketoe kan meer dan 80 jaar worden.
Taxonomie:
De Witkuif kaketoe werd voor het eerst beschreven in 1776 door de Duitse zoöloog Philipp Ludwig Statius Müller.
De soortnaam albus is een Latijnse bijvoeglijk naamwoord voor "wit".
Het ligt in het ondergeslacht Cacatua binnen het geslacht Cacatua. Een alternatieve naam is Umbrella Cockatoo. De term "witte kaketoe" is ook toegepast als een groep term om de leden van het geslacht Cacatua
Omschrijving:
De Witkuif kaketoe is ongeveer 48 cm (19 in) lang, en weegt ongeveer 400 gram voor kleine popjes en tot 800 gram voor grote mannen.
Het mannetje heeft meestal een bredere kop en een grotere bek dan het popje.
Tijdens de puberteit, kan de vrouwelijke Witkuif kaketoe een meer roodachtige iris dan de mannelijke ontwikkelen.
De veren van het Witkuif kaketoe zijn meestal wit. Echter, zowel de boven-en onderzijde van de binnenste helft van de achterrand van de grote vleugelveren zijn een gele kleur. De gele kleur op de onderzijde van de vleugels is het meest opmerkelijk omdat het gele gedeelte van de bovenkant van de veer wordt gedekt door het wit van de veer onmiddellijk mediale (dichter bij het lichaam) en hoger. Ook delen van de grotere staartveren die worden gedekt door andere staartveren - en de binnenste bedekte gebieden van de grotere kam veren - zijn geel.
Het verschil tussen het mannetje en het popje is gering.
De iris van het mannetje is nagenoeg zwart terwijl dat van het vrouwtje roodbruin is.
Ook de kop en de snavel van het mannetje is iets kleiner dan dat van het popje.
Broeden:
Net als alle kaketoes, maakt de witkuif kaketoe nesten in gaten van grote bomen.
Zijn eieren zijn wit en er zijn meestal twee per broedsel. Tijdens de incubatietijd - ongeveer 28 dagen - broeden zowel de popjes als de mannen de eieren.
Het grotere kuiken wordt dominant over de kleinere en neemt meer van het voedsel.
De kuikens verlaten het nest ongeveer 84 dagen na het uitkomen.
Behoud van de soort:
De Witkuif kaketoe wordt beschouwd als kwetsbaar door de IUCN.
De aantallen in het wild dalen door het verlies van habitats en de illegale vangst voor de kooi-vogelhandel.
Hij is opgenomen in bijlage II van het CITES-lijst van beschermde soorten die geeft bescherming door het maken van de export, import en handel van in het wild gevangen vogels illegaal.
De hoge markt-waarde van deze vogels heeft geleid tot onhoudbare niveaus van vangen voor de dierenhandel.
In 1994 is de Witkuif kaketoe vermeld als een CITES ik bedreigde diersoorten. Deze soort is inmiddels verwijderd uit de lijst van bedreigde diersoorten, maar is nog steeds vermeld als kwetsbaar. Belangrijkste bedreigingen voor deze soort zijn de handel in huisdieren en het verlies en de degradatie van hun bos habitat.
In aanvulling op de noodzaak van de rechtshandhaving om de illegale handel te stoppeni, ProFauna dringt er bij de Indonesische regering om de status van de witte kaketoe, de endemische soorten van Noord-Maluku, te verhogen tot dat van een Indonesische beschermde soorten.
De smokkel van papegaaien naar de Filippijnen breekt het CITES (Convention of International inzake de handel in bedreigde soorten), geratificeerd door Indonesië in 1978. De meeste papegaaien zijn opgenomen in bijlage II. Papegaaien in CITES Appendix II is verboden voor internationale commerciële handel, tenzij ze in gevangenschap zijn gefokt of toegestaan door het land van uitvoer. In Indonesië word de vogelhandel gecontroleerd door de vangstquota. Papegaaien in de handel zijn niet in gevangenschap gekweekt.
Uit de interviews met een aantal dieren handelaren in Cartimar markt in Manilla, de Filippijnen, heeft ProFauna ontdekt dat een deel van de vogels gesmokkeld uit Indonesië waren bestemd voor de export naar andere landen en worden geëtiketteerd als in gevangenschap gekweekt.
Daarom is het noodzakelijk voor de Filippijnen bevoegdheid tot controle van de papegaai-kweekcentra en de bron van papegaaien voor de export.
De illegale handel in beschermde papegaaien in strijd met de Indonesische wetgeving die in 1990 (een wild wet met betrekking tot natuurlijke hulpbronnen en de ecosystemen conserveringen). Dienovereenkomstig, de daders zijn onderworpen aan een maximum van vijf jaar gevangenis en een maximum van 100 miljoen Rupiah. Helaas heeft de Indonesische regering de wet niet afgedwongen, omdat veel beschermde papegaaien nog steeds naar het buitenland gesmokkeld worden en openlijk in Surabaya, Oost-Java en Indonesië verkocht worden.
Avicultuur:
Witkuif Kaketoes worden als huisdier gehouden omdat ze zeer aanhankelijk kunnen zijn, de nauwe band met mensen en worden gewaardeerd om hun schoonheid.
Ze worden vaak "velcro vogels", omdat ze graag knuffelen met mensen, in het bijzonder hun eigenaars, of primaire zorg-nemer.
Iedereen die niet bekend is met kaketoe gedrag kan dit gedrag te knuffelen vreemd vinden, aangezien de meeste papegaaien niet knuffelen, zoals de Witkuif kaketoe.
Ze worden niet beschouwd als de meest bekwame sprekers onder de papegaaien.
Ze worden vaak gebruikt in levende dieren shows, dierentuinen en pretparken, omdat ze van nature acrobatisch en makkelijk te trainen zijn, vanwege hun zeer sociale karakter en een hoog niveau van intelligentie. Ze waren heel populair in China tijdens de Tang-dynastie, een feit dat de afbeeldingen van Guan Yin op zijn beurt weer beïnvloed met een witte papegaai.
Voedsel:
Hun voedsel bestaat voornamelijk uit zaden, vruchten, bessen en bloesem.
Chester en Samba 
Yoda en Navy
