Tweet
Wetenschappelijk
Nederlandse naam: Echo parkiet of Mauritius parkiet
Wetenschappelijke naam: Psittacula echo
Engelse naam: Mauritius Ring-necked Parakeet
De Echo parkiet is een ondersoort van de Edelparkiet.
Uiterlijk.
Deze parkiet heeft een lengte van 42 centimeter. De veren zijn over het algemeen groen van kleur. Vanaf de achterkant van de kop loopt een blauwe waas naar voren naar zijn snavel, daaronder loopt een zwarte band die niet helemaal doorloopt naar achteren.
De mannetjes hebben onder een deel deze zwarte band een roze streep lopen, de pop heeft deze zwarte en roze streep niet, maar wel een licht groene band vanaf de achterkant van de kop naar de snavel toe.
Jonge vogels lijken op de pop, maar hebben een kortere staart.
Leefgebied.
Het eiland Mauritius
Voedsel.
Diverse vruchten, zaden van lokale planten, knoppen en bladeren, en een zaad mix van saffloer, gierst, hennep, haver en kanariezaad.
Gedrag
Deze vogel is alleen, in paren en in kleine groepen gezien. Deze vogels komen nooit op de grond en zitten vaak op 3 meter hoogte. Deze vogels vliegen meerdere kilometers op zoek naar voedsel en rusten in de middag. Voor de nacht vliegen ze rond in groepen en maken daarbij veel lawaai.
De kweek
Het kweekseizoen van deze vogel ligt tussen september en februari. Er worden 2 tot 4 eieren gelegd. Deze worden uitgebroed in ongeveer 22 tot 24 dagen. Hiervan komen er vaak 2 jongen groot.
Als de jongen zijn uitgevlogen blijven ze nog ongeveer 2 maanden bij de ouders.
De geschiedenis.
In de jaren 1700 en 1800 was dit een veel voorkomende parkiet, maar tussen 1870 en 1900 werden hun aantallen drastisch minder. Rond het jaar 1950 waren er nog ongeveer 50 tot 60 vogels en rond het jaar 1991 waren er nog maar 10 vogels in leven, hiervan waren er maar 3 poppen.
De reden dat er nog maar zo weinig vogels waren komt waarschijnlijk omdat er in hun leefgebied veel suikerplantages werden gemaakt, hierdoor konden de vogels minder voedsel vinden en waren er minder nestgelegenheden.
Ook zijn er een aantal dieren die op deze vogel jagen zoals de zwarte rat.
Rond 1970 kwam deze vogel onder de aandacht, maar omdat er geen opgeleide mensen waren werd dit niet echt een succesverhaal. Er werden wel nestkasten opgehangen, maar werden niet gebruikt. Ook werden er vogels gevangen om zo in gevangenschap te kunnen broeden, maar al deze vogels hebben het niet overleeft. Pas rond 1980 werden er proffecionals opgezet en werd er meer geld geinvesteerd om deze vogel te redden. Pas in 1993 zijn de eerste 2 vogels in gevangenschap geboren. In 1999 en 2000 werd het programme een succes en werden er 19 vogels succescvol vrijgelaten. Door het succesvolle broedprogramma zijn er nu 320 vogels in leven.
Cites
Deze vogel staat op de de cites 1 lijst.
(Dit artikel is eigendom van arasevera en mag niet zonder toestemming gekopieerd of anders gebruikt worden !)
Nederlandse naam: Echo parkiet of Mauritius parkiet
Wetenschappelijke naam: Psittacula echo
Engelse naam: Mauritius Ring-necked Parakeet
De Echo parkiet is een ondersoort van de Edelparkiet.
Uiterlijk.
Deze parkiet heeft een lengte van 42 centimeter. De veren zijn over het algemeen groen van kleur. Vanaf de achterkant van de kop loopt een blauwe waas naar voren naar zijn snavel, daaronder loopt een zwarte band die niet helemaal doorloopt naar achteren.
De mannetjes hebben onder een deel deze zwarte band een roze streep lopen, de pop heeft deze zwarte en roze streep niet, maar wel een licht groene band vanaf de achterkant van de kop naar de snavel toe.
Jonge vogels lijken op de pop, maar hebben een kortere staart.
Leefgebied.
Het eiland Mauritius
Voedsel.
Diverse vruchten, zaden van lokale planten, knoppen en bladeren, en een zaad mix van saffloer, gierst, hennep, haver en kanariezaad.
Gedrag
Deze vogel is alleen, in paren en in kleine groepen gezien. Deze vogels komen nooit op de grond en zitten vaak op 3 meter hoogte. Deze vogels vliegen meerdere kilometers op zoek naar voedsel en rusten in de middag. Voor de nacht vliegen ze rond in groepen en maken daarbij veel lawaai.
De kweek
Het kweekseizoen van deze vogel ligt tussen september en februari. Er worden 2 tot 4 eieren gelegd. Deze worden uitgebroed in ongeveer 22 tot 24 dagen. Hiervan komen er vaak 2 jongen groot.
Als de jongen zijn uitgevlogen blijven ze nog ongeveer 2 maanden bij de ouders.
De geschiedenis.
In de jaren 1700 en 1800 was dit een veel voorkomende parkiet, maar tussen 1870 en 1900 werden hun aantallen drastisch minder. Rond het jaar 1950 waren er nog ongeveer 50 tot 60 vogels en rond het jaar 1991 waren er nog maar 10 vogels in leven, hiervan waren er maar 3 poppen.
De reden dat er nog maar zo weinig vogels waren komt waarschijnlijk omdat er in hun leefgebied veel suikerplantages werden gemaakt, hierdoor konden de vogels minder voedsel vinden en waren er minder nestgelegenheden.
Ook zijn er een aantal dieren die op deze vogel jagen zoals de zwarte rat.
Rond 1970 kwam deze vogel onder de aandacht, maar omdat er geen opgeleide mensen waren werd dit niet echt een succesverhaal. Er werden wel nestkasten opgehangen, maar werden niet gebruikt. Ook werden er vogels gevangen om zo in gevangenschap te kunnen broeden, maar al deze vogels hebben het niet overleeft. Pas rond 1980 werden er proffecionals opgezet en werd er meer geld geinvesteerd om deze vogel te redden. Pas in 1993 zijn de eerste 2 vogels in gevangenschap geboren. In 1999 en 2000 werd het programme een succes en werden er 19 vogels succescvol vrijgelaten. Door het succesvolle broedprogramma zijn er nu 320 vogels in leven.
Cites
Deze vogel staat op de de cites 1 lijst.
(Dit artikel is eigendom van arasevera en mag niet zonder toestemming gekopieerd of anders gebruikt worden !)
