Ik ben al een tijdje lid, maar heb me nog steeds niet voorgesteld. Bij deze;
Mijn naam is Carolina en ben 48 jaar. Ik heb vorig jaar een roseetje aangeschaft en ik ben hartstikke gek op dat vogeltje.
Het ging zo: Mijn aggapornis was vals en ik heb haar uiteindelijk naar een ander onderkomen gebracht, ze was zo vals dat ze gasten aanviel en mij tot bloedens beet. Mijn geduld was na een jaar op.
Ik miste haar toch wel, dus ging ik een naar een papagaaienwinkel. Ik zag daar mijn Pipo en ik was gelijk verkocht. Dan moet je weten, ik had nog nooit een Rose gezien, wist er dus niks van af. Ik wist zelfs niet wat voor geluid ze maken. Dus.. een hele impulsieve aankoop.
Dus toen had ik ineens een grote vogel in een kooi in mijn huiskamer. Ik schrok een beetje. Ik dacht, wat nu.
Ik ging de eerst dagen naast de kooi zitten met een glaasje wijn en niet te veel aandacht aan hem besteden. Als ik stiekem keek, zag ik dat hij ook stiekem keek. Op een gegeven moment, na 3 dagen, kon ik het niet laten om hem uit de kooi te halen. Ik liet hem rustig de kamer verkennen en verder niets. Alles ging goed, ik kan nog lang doorgaan met vertellen, we zijn nu helemaal aan elkaar gewend. We gaan samen onder de douche, ik fohn hem droog. Hij houd van spelletjes en is heel nieuwschierig. Ook gasten vind hij verschrikkelijk gezellig.
Al met al is het goed afgelopen en ik hoop nog lang met hem te kunnen spelen.
Groetjes Caro
Mijn naam is Carolina en ben 48 jaar. Ik heb vorig jaar een roseetje aangeschaft en ik ben hartstikke gek op dat vogeltje.
Het ging zo: Mijn aggapornis was vals en ik heb haar uiteindelijk naar een ander onderkomen gebracht, ze was zo vals dat ze gasten aanviel en mij tot bloedens beet. Mijn geduld was na een jaar op.
Ik miste haar toch wel, dus ging ik een naar een papagaaienwinkel. Ik zag daar mijn Pipo en ik was gelijk verkocht. Dan moet je weten, ik had nog nooit een Rose gezien, wist er dus niks van af. Ik wist zelfs niet wat voor geluid ze maken. Dus.. een hele impulsieve aankoop.
Dus toen had ik ineens een grote vogel in een kooi in mijn huiskamer. Ik schrok een beetje. Ik dacht, wat nu.
Ik ging de eerst dagen naast de kooi zitten met een glaasje wijn en niet te veel aandacht aan hem besteden. Als ik stiekem keek, zag ik dat hij ook stiekem keek. Op een gegeven moment, na 3 dagen, kon ik het niet laten om hem uit de kooi te halen. Ik liet hem rustig de kamer verkennen en verder niets. Alles ging goed, ik kan nog lang doorgaan met vertellen, we zijn nu helemaal aan elkaar gewend. We gaan samen onder de douche, ik fohn hem droog. Hij houd van spelletjes en is heel nieuwschierig. Ook gasten vind hij verschrikkelijk gezellig.
Al met al is het goed afgelopen en ik hoop nog lang met hem te kunnen spelen.
Groetjes Caro
Comment