Tweet
Hoihoi, ook namens Japie...
Hoihoi,
Ik ben Hamster007 oftewel sebastiaan.
32 jaren jong ben ik en ik woon in het midden van het land.
Lezen doe ik graag, wandel veel met mijn honden Rakker en Mikkie en ik doe vrijwilligerswerk op een verpleeghuis.
Ik game (WoW), hou van Fantasy, wat ik dan ook lees/kijk/zo beetje verzamel en ik slaap graag lekker uit (ben helaas nooit een ochtendmens geweest).
In 2006 heb ik me ooit aangemeld hier omdat ik vage plannen had tot de aanschaf van een papegaai.
Deze plannen zijn vaag gebleven tot ik een kleine twee maanden, de dag na mijn verjaardag, ineens door een voor mij wildvreemde man aangesproken werd bij het bekijken van een papegaai-kooi.
Deze man beweerde een Rosé Kaketoe in huis te hebben, naar hij dacht een vrouwtje van een jaar of drie, waarvoor hij en zijn vrouw een nieuw thuis voor zochten vanwege het gebrek aan tijd die ze voor haar hadden.
Door dit gebrek aan tijd kreeg de Rosé, Japie geheten, onvoldoende aandacht.
Dit is iets wat op je pad komt en dus gewoon zo moet zijn. Ik vertelde de man dus dat ik Japie graag van hem over wilde nemen, ook al was het nooit in mijn gedachten opgekomen dat ik een kaketoe in huis zou nemen.
Ik dacht namelijk aan een Grijze Roodstaart. Een Rosé Kaketoe had ik zelfs nog nooit van gehoord.
Een week later zat Japie bij mij in huis.
Ik ben nog tamelijk zoekende in hoe om te gaan met bepaalde dingen, vandaar dat ik me op dit forum weer aan heb gemeld.
Eigenlijk denk ik onvoldoende van het opvoeden van een Kaketoe af te weten en ga ik vooral op gevoel af, wat vooralsnog goed lijkt uit te pakken. Suggesties zijn echter meer dan welkom.
Japie is dus een Rosé, een jaar of drie en bij gebrek aan beter hou ik haar maar op een vrouwtje (ik ga dat na laten kijken).
Hele bossen takken (knotwilgen en Berk, die ik uit het bos voor haar haal) steken bovenuit haar kooi en ze plukt ze fanatiek kaal.
Japie is een allemans-vriend (gaat op de schouder bij mensen die ze voor het eerst ontmoet) en ze is gek op douchen.
Een manipulator is het ook en vaak opzoek naar grenzen.
Zo kan het voorkomen dat ik Japie even in zijn huisje (zo noem ik de kooi) wil zetten zodat er een raampje open kan (ik weet niet of ze het raam uit vliegt, al vertoont ze er geen nijging toe) en in plaats van op mijn hand te stappen zodat ik haar in huis kan zetten, stopt Japie haar hoofdje in mijn handpalm om te fozen, in de hoop dat ik dan wel vergeet wat ik wilde doen.
Japie zit trouwens altijd los in huis, meestal op de kooi of op het deurtje van de kooi, lekker in haar privé-bos. Slopen doet ze eigenlijk voor alsnog niet (ik denk mede door dat privé-bos), op twee boeken na die op kasten staan waar ze clandestien heen vliegt (wat al de nodige discussies tussen ons heeft opgeleverd, meestal leidend tot het gevolg dat Japie voor even achter tralies verdwijnt, dis echter enkel na een achtervolgingsstrijd op leven en dood :P.). Gelukkig schraapt ze dan vooral papier van de bovenkant om tot propjes te kauwen, en trekt ze dus niet hele bladzijden uit elkaar. Wanneer ik Japie op andere momenten in haar kooi wil zetten dan is dit voor haar geen probleem (Japie, ik zet je even in je huisje, dan kan ik de ramen even open zetten is de mantra die ik gebruik).
Japie is helaas wat schrikachtig, ook vanwege mijn (niet al te drukke of grote) hondjes Rakker en Mikkie.
Ik leer haar met de hondjes om te gaan door haar herhaaldelijk op mijn arm te laten stappen die ik dan steeds dichter naar één van de hondjes toe beweeg. Dit heeft positief resultaat; Japie dult de hondjes steeds dichter in haar buurt.
Nu al is het geen probleem meer om Japie op een armleuning te leggen van een stoel waarin één van de honden ligt, en ik ga Japie zo ver krijgen dat ze op de rug van Mikkie stapt en dat ze het nog leuk vindt ook.
Toen ik op een warme dag het dakraam bij de kooi een stukje open had, kwam de kat van de buren kijken. Japie raakte volledig in paniek. Het is raar, vind ik, dat Japie vertrouwt is met grote wezens als wij mensen, maar dat zo'n jonge poes haar doodsangst aanjaagt.
Wat valt er verder te zeggen over Japie... ehm, Japie is gek op doperwtjes (uit de vriezer, ja goed ontdooit), nog niet gewend aan pelletsvoer of tuigje (waar ikzelf ook nog zoekende in ben) en Japie is gek op de douche, die zij en ik dan ook de meeste ochtenden samen bezoeken (Japie onder een frisse nevel-stand, en daarna ik onder een lekkere warme straal).
Binnenskamers laat ik Japie overvliegen op commando - naar een buurvrouw en terug, waar Japie zelf ook schik in lijkt te hebben. Ook oefen ik Japie erin naar mij toe te komen wanneer ik haar roep, wat op korte afstand steeds beter gaat. Uiteindelijk wil ik lekker met Japie naar buiten kunnen, maar hoe dat voor elkaar te krijgen is me momenteel nog een raadsel.
Oja, vanavond kwam ik na een weekje Boedapest weer thuis en toen ik vanaf mijn luie stoel voor de tv Japie riep om naar me toe te komen, toen kwam ze enthousiast. Dat doet een mens dan weer goed :P.
Ik ben Hamster007 oftewel sebastiaan.
32 jaren jong ben ik en ik woon in het midden van het land.
Lezen doe ik graag, wandel veel met mijn honden Rakker en Mikkie en ik doe vrijwilligerswerk op een verpleeghuis.
Ik game (WoW), hou van Fantasy, wat ik dan ook lees/kijk/zo beetje verzamel en ik slaap graag lekker uit (ben helaas nooit een ochtendmens geweest).
In 2006 heb ik me ooit aangemeld hier omdat ik vage plannen had tot de aanschaf van een papegaai.
Deze plannen zijn vaag gebleven tot ik een kleine twee maanden, de dag na mijn verjaardag, ineens door een voor mij wildvreemde man aangesproken werd bij het bekijken van een papegaai-kooi.
Deze man beweerde een Rosé Kaketoe in huis te hebben, naar hij dacht een vrouwtje van een jaar of drie, waarvoor hij en zijn vrouw een nieuw thuis voor zochten vanwege het gebrek aan tijd die ze voor haar hadden.
Door dit gebrek aan tijd kreeg de Rosé, Japie geheten, onvoldoende aandacht.
Dit is iets wat op je pad komt en dus gewoon zo moet zijn. Ik vertelde de man dus dat ik Japie graag van hem over wilde nemen, ook al was het nooit in mijn gedachten opgekomen dat ik een kaketoe in huis zou nemen.
Ik dacht namelijk aan een Grijze Roodstaart. Een Rosé Kaketoe had ik zelfs nog nooit van gehoord.
Een week later zat Japie bij mij in huis.
Ik ben nog tamelijk zoekende in hoe om te gaan met bepaalde dingen, vandaar dat ik me op dit forum weer aan heb gemeld.
Eigenlijk denk ik onvoldoende van het opvoeden van een Kaketoe af te weten en ga ik vooral op gevoel af, wat vooralsnog goed lijkt uit te pakken. Suggesties zijn echter meer dan welkom.
Japie is dus een Rosé, een jaar of drie en bij gebrek aan beter hou ik haar maar op een vrouwtje (ik ga dat na laten kijken).
Hele bossen takken (knotwilgen en Berk, die ik uit het bos voor haar haal) steken bovenuit haar kooi en ze plukt ze fanatiek kaal.
Japie is een allemans-vriend (gaat op de schouder bij mensen die ze voor het eerst ontmoet) en ze is gek op douchen.
Een manipulator is het ook en vaak opzoek naar grenzen.
Zo kan het voorkomen dat ik Japie even in zijn huisje (zo noem ik de kooi) wil zetten zodat er een raampje open kan (ik weet niet of ze het raam uit vliegt, al vertoont ze er geen nijging toe) en in plaats van op mijn hand te stappen zodat ik haar in huis kan zetten, stopt Japie haar hoofdje in mijn handpalm om te fozen, in de hoop dat ik dan wel vergeet wat ik wilde doen.
Japie zit trouwens altijd los in huis, meestal op de kooi of op het deurtje van de kooi, lekker in haar privé-bos. Slopen doet ze eigenlijk voor alsnog niet (ik denk mede door dat privé-bos), op twee boeken na die op kasten staan waar ze clandestien heen vliegt (wat al de nodige discussies tussen ons heeft opgeleverd, meestal leidend tot het gevolg dat Japie voor even achter tralies verdwijnt, dis echter enkel na een achtervolgingsstrijd op leven en dood :P.). Gelukkig schraapt ze dan vooral papier van de bovenkant om tot propjes te kauwen, en trekt ze dus niet hele bladzijden uit elkaar. Wanneer ik Japie op andere momenten in haar kooi wil zetten dan is dit voor haar geen probleem (Japie, ik zet je even in je huisje, dan kan ik de ramen even open zetten is de mantra die ik gebruik).
Japie is helaas wat schrikachtig, ook vanwege mijn (niet al te drukke of grote) hondjes Rakker en Mikkie.
Ik leer haar met de hondjes om te gaan door haar herhaaldelijk op mijn arm te laten stappen die ik dan steeds dichter naar één van de hondjes toe beweeg. Dit heeft positief resultaat; Japie dult de hondjes steeds dichter in haar buurt.
Nu al is het geen probleem meer om Japie op een armleuning te leggen van een stoel waarin één van de honden ligt, en ik ga Japie zo ver krijgen dat ze op de rug van Mikkie stapt en dat ze het nog leuk vindt ook.
Toen ik op een warme dag het dakraam bij de kooi een stukje open had, kwam de kat van de buren kijken. Japie raakte volledig in paniek. Het is raar, vind ik, dat Japie vertrouwt is met grote wezens als wij mensen, maar dat zo'n jonge poes haar doodsangst aanjaagt.
Wat valt er verder te zeggen over Japie... ehm, Japie is gek op doperwtjes (uit de vriezer, ja goed ontdooit), nog niet gewend aan pelletsvoer of tuigje (waar ikzelf ook nog zoekende in ben) en Japie is gek op de douche, die zij en ik dan ook de meeste ochtenden samen bezoeken (Japie onder een frisse nevel-stand, en daarna ik onder een lekkere warme straal).
Binnenskamers laat ik Japie overvliegen op commando - naar een buurvrouw en terug, waar Japie zelf ook schik in lijkt te hebben. Ook oefen ik Japie erin naar mij toe te komen wanneer ik haar roep, wat op korte afstand steeds beter gaat. Uiteindelijk wil ik lekker met Japie naar buiten kunnen, maar hoe dat voor elkaar te krijgen is me momenteel nog een raadsel.
Oja, vanavond kwam ik na een weekje Boedapest weer thuis en toen ik vanaf mijn luie stoel voor de tv Japie riep om naar me toe te komen, toen kwam ze enthousiast. Dat doet een mens dan weer goed :P.
Kiwi & Pip 
Nappie & Loki 
Minni 
Micky 
Kimo
en Magnum
Comment