Hey allemaal!
Ik ben Mea, een 22-jarige studente Pedagogiek uit Brabant. Sinds 6 weken woon ik samen met de knapste vent op aarde, mijn Agapornis Appie van 12 weken oud.
Ik woon in een zelfstandige studio met alles voor mijzelf en voelde mij soms nogal eenzaam als ik alleen thuis ben. Van huis uit hebben we altijd met dieren geleefd, we hebben een mini kinderboerderij, een hond, konijntjes, een tijdje een kauw gehad, noem maar op. Ik houd echt van dieren!
Appie was in het begin heel erg schuw toen hij bij mij kwam, hij woont hier nu 4 weken. De kweker wilde hem kortwieken voor me maar dat wilde ik niet, ik vind dat vogels vrij moeten kunnen rondvliegen en dat tam maken, dan maar wat extra geduld. Al vrij snel wende hij aan me en kreeg ik mijn eerste kusjes, ik zie hem echt als mijn maatje. Omdat ik studente ben, ben ik vaak thuis en geef ik hem de volle aandacht. Ik heb wel getwijfeld om er één bij te nemen omdat ik las op internet dat dat beter was, maar zoals ik Ap nu zie is dat niet echt nodig. We zijn echt maatjes.
Hij sloopt alles wat hij kan slopen, is gek op mijn smartphone (heeft laatst een 'selfie' gemaakt, al dan niet perrongelijk haha) en is heel erg aanhankelijk. Soms is het bijna irritant omdat hij altijd bij mij wil komen zitten, maar echt kroelen is het (nog) niet.
In eerste instantie was hij vrij agressief op mijn vingers, maar ik heb met vol geduld met vrolijk praten zoals ik op internet heb gelezen de pijn van het bijten doorstaan en nu kan ik hem zo oppakken en blijft hij rustig.
Ik heb me hier aangemeld op het forum om meer te leren en te lezen over jullie ervaringen, omdat ik echt het beste voor hem wil.
Hierbij een foto van ons toen Ap net anderhalve week bij me was :-) Ik hoop dat ik hier veel kan leren en kan delen over mijn vriendje! Ik wil hem goed opvoeden, een liefdevol huisje heeft hij sowieso.
Groetjes, Mea
Ik ben Mea, een 22-jarige studente Pedagogiek uit Brabant. Sinds 6 weken woon ik samen met de knapste vent op aarde, mijn Agapornis Appie van 12 weken oud.
Ik woon in een zelfstandige studio met alles voor mijzelf en voelde mij soms nogal eenzaam als ik alleen thuis ben. Van huis uit hebben we altijd met dieren geleefd, we hebben een mini kinderboerderij, een hond, konijntjes, een tijdje een kauw gehad, noem maar op. Ik houd echt van dieren!
Appie was in het begin heel erg schuw toen hij bij mij kwam, hij woont hier nu 4 weken. De kweker wilde hem kortwieken voor me maar dat wilde ik niet, ik vind dat vogels vrij moeten kunnen rondvliegen en dat tam maken, dan maar wat extra geduld. Al vrij snel wende hij aan me en kreeg ik mijn eerste kusjes, ik zie hem echt als mijn maatje. Omdat ik studente ben, ben ik vaak thuis en geef ik hem de volle aandacht. Ik heb wel getwijfeld om er één bij te nemen omdat ik las op internet dat dat beter was, maar zoals ik Ap nu zie is dat niet echt nodig. We zijn echt maatjes.
Hij sloopt alles wat hij kan slopen, is gek op mijn smartphone (heeft laatst een 'selfie' gemaakt, al dan niet perrongelijk haha) en is heel erg aanhankelijk. Soms is het bijna irritant omdat hij altijd bij mij wil komen zitten, maar echt kroelen is het (nog) niet.
In eerste instantie was hij vrij agressief op mijn vingers, maar ik heb met vol geduld met vrolijk praten zoals ik op internet heb gelezen de pijn van het bijten doorstaan en nu kan ik hem zo oppakken en blijft hij rustig.
Ik heb me hier aangemeld op het forum om meer te leren en te lezen over jullie ervaringen, omdat ik echt het beste voor hem wil.
Hierbij een foto van ons toen Ap net anderhalve week bij me was :-) Ik hoop dat ik hier veel kan leren en kan delen over mijn vriendje! Ik wil hem goed opvoeden, een liefdevol huisje heeft hij sowieso.
Groetjes, Mea
Comment