Tweet
Hallo allemaal,
hierbij ons verhaal over de aanschaf van onze aga's. Hopelijk kan dit een les zijn voor toekomstige aanschaffers.
2 maanden geleden liepen we (mijn vrouw en ik) in Volendam en daar was toevallig ook een vogelshow. Onze kids zeuren soms om een hond of kat (hebben we meerdere jaren gehad) en toen we voor al die kooitjes stonden dachten we "dit zou wel eens de ideale oplossing kunnen zijn".
We reden terug naar huis en onderweg zijn we langs een groot tuincentrum gereden om weer te kijken naar vogeltjes.
Daar zaten in een klein hokje 3 aga's. Twee van hen zaten lekker aan elkaar te knuffelen en volgens de verkoopster waren ze een maand of 6 oud. We hebben deze twee toen meteen meegenomen inclusief een leuk (maar te klein) hokje.
We zijn toen pas op internet gaan lezen en kwamen erachter dat we met de agapornis een leuk vogeltje in huis hadden gehaald.
Dat bleek ook wel want de vogeltjes hebben het onderling en met ons reuze naar het zin.
Wel hebben we meteen een grotere kooi gekocht (Madeira II). Deze kooi is zo groot dat we na twee maanden dachten "zou het niet leuk zijn om er nog een koppeltje bij te nemen" ?.
Het leek ons leuk om bij dit volgende koppeltje meer tammere versies te krijgen. Onze huidige vogeltjes kun je al trosgierst voeren uit je hand maar zijn nog wel erg schichtig. Zo'n vogeltje op je vinger leek ons ontzettend leuk en daarom gingen we op zoek naar tammere versies (wel dezelde soort: Roseicollie).
Wij zijn dus op internet gaan inlezen en kwamen artikelen tegen over aanhankelijkheid, tam maken en hou je dit het beste kon doen.
Vol enthousiasme zijn we ons gaan concentreren op handopfok. We hebben ons zo erin verdiept dat we eigenlijk alleen maar positieve dingen hebben gelezen en vooral hoe je e.e.a. het beste tot een goed eind kunt brengen. We zijn toen eigenlijk geen negatieve artikelen tegengekomen, waarschijnlijk omdat we zo bezig waren om alles goed voor te bereiden (...). Had ik alles toen gevonden wat we nu weten had ik er wel twee keer over nagedacht om ons op handfok te richten.
Dus de volgende stap was om op zoek te gaan naar Aga's van ongeveer 4.5 week oud. Uiteindelijk kwamen we uit op 4animals in Rijswijk.
Wij erheen gereden en bij binnenkomst konden we kiezen uit allerlei leeftijden tot in de couveuse (met warmtelamp) aan toe. In een soort aquariumbakje verderop zaten een stuk of 7 Aga's in een hoekje op elkaar geplakt. We hebben daar 2 leuke uitgezocht en meegenomen naar huis. Ze waren een week of 5 oud.
Het meegegeven A4'tje met voederinformatie vonden we wat summier dus gingen we weer lezen op internet. Pas toen kwamen we erachter dat de reputatie van deze winkel ter discussie stond bij een groot deel van de liefhebbers. Toen we ons hierop gingen focussen kwamen we erachter dat het zelfs niet legaal is om je met handopfok bezig te houden. We schrokken ons rot.
We zitten nu in deze situatie en gaan er het beste van maken. Elke ochtend vroeg eruit, wegen, eten, knuffelen. Het gaat vooralsnog allemaal prima. Piko is heel erg actief en reageert wel heel enthousiast als je met je hand bij de kooi komt. Het liefste vliegt hij dwars door het traliewerk naar mijn hand. Deurtje open en daar komt hij aangevlogen om vervolgens op de hand plaats te nemen. Als hij hongerig is dan pikt hij behoorlijk hard, na het eten doet hij dat minder of helemaal niet meer.
Birdy daarentegen is veel slomer. Klimt wel in het traliewerk maar klimt niet naar je toe als je hand in de kooi is. Laat zich wel heel gemakkelijk pakken en blijft dan gewillig op je vinger zitten. Ze eet wel een stuk moeilijker. Daar waar Piko zich meteen zenuwachtig op de spuit/lepel stort moeten we Birdy meer helpen om de juiste hoeveelheid pap tot zich te laten nemen. Qua gewichtsontwikkeling gaat alles goed. Piko was vandaag ietjes afgevallen (45gram) maar die is ook vaker actief bezig in de kooi. We zullen hem iets meer pap geven (max 9 ml a 10ml) om aan te sterken. We weten dat als hij genoeg heeft hij vanzelf dit ook aangeeft dus we zullen zien.
Wat ons achteraf het meest bevreemd is dat zelf wij nu hebben bijgedragen aan illegale praktijken zonder dat wij ons hiervan bewust zijn geweest. Noem het naief maar toch....
Je komt in een "winkel", ziet allemaal leuke kleine vogeltjes. Als je vol trots verteld dat je ze zelf wilt voederen wordt je direct geleid naar de couveuses met kleintjes van onder de 3 weken oud. Als je dan verteld dat dat niet helemaal de bedoeling is (warmtelampen e.d.) wordt je geleid naar een bak met iets oudere vogeltjes. Daarna naar huis met wat info op een A4tje mee en ga je lekker "hobbyen".....
Nog even een praktische vraag;
Als Piko en Birdy straks groot zijn gaan we proberen of ze samen met Lilo en Bowie in de grote Madeira II kooi kunnen. Eerst overdag en dan goed kijken of ze elkaar mogen. Nu staan de kooien naast elkaar en kunnen ze aan elkaar wennen.
Wat denken jullie, zou het goed gaan ? Ik heb namelijk ook gelezen dat tamme en minder tamme vogeltjes niet goed samen gaan.
hierbij ons verhaal over de aanschaf van onze aga's. Hopelijk kan dit een les zijn voor toekomstige aanschaffers.
2 maanden geleden liepen we (mijn vrouw en ik) in Volendam en daar was toevallig ook een vogelshow. Onze kids zeuren soms om een hond of kat (hebben we meerdere jaren gehad) en toen we voor al die kooitjes stonden dachten we "dit zou wel eens de ideale oplossing kunnen zijn".
We reden terug naar huis en onderweg zijn we langs een groot tuincentrum gereden om weer te kijken naar vogeltjes.
Daar zaten in een klein hokje 3 aga's. Twee van hen zaten lekker aan elkaar te knuffelen en volgens de verkoopster waren ze een maand of 6 oud. We hebben deze twee toen meteen meegenomen inclusief een leuk (maar te klein) hokje.
We zijn toen pas op internet gaan lezen en kwamen erachter dat we met de agapornis een leuk vogeltje in huis hadden gehaald.
Dat bleek ook wel want de vogeltjes hebben het onderling en met ons reuze naar het zin.
Wel hebben we meteen een grotere kooi gekocht (Madeira II). Deze kooi is zo groot dat we na twee maanden dachten "zou het niet leuk zijn om er nog een koppeltje bij te nemen" ?.
Het leek ons leuk om bij dit volgende koppeltje meer tammere versies te krijgen. Onze huidige vogeltjes kun je al trosgierst voeren uit je hand maar zijn nog wel erg schichtig. Zo'n vogeltje op je vinger leek ons ontzettend leuk en daarom gingen we op zoek naar tammere versies (wel dezelde soort: Roseicollie).
Wij zijn dus op internet gaan inlezen en kwamen artikelen tegen over aanhankelijkheid, tam maken en hou je dit het beste kon doen.
Vol enthousiasme zijn we ons gaan concentreren op handopfok. We hebben ons zo erin verdiept dat we eigenlijk alleen maar positieve dingen hebben gelezen en vooral hoe je e.e.a. het beste tot een goed eind kunt brengen. We zijn toen eigenlijk geen negatieve artikelen tegengekomen, waarschijnlijk omdat we zo bezig waren om alles goed voor te bereiden (...). Had ik alles toen gevonden wat we nu weten had ik er wel twee keer over nagedacht om ons op handfok te richten.
Dus de volgende stap was om op zoek te gaan naar Aga's van ongeveer 4.5 week oud. Uiteindelijk kwamen we uit op 4animals in Rijswijk.
Wij erheen gereden en bij binnenkomst konden we kiezen uit allerlei leeftijden tot in de couveuse (met warmtelamp) aan toe. In een soort aquariumbakje verderop zaten een stuk of 7 Aga's in een hoekje op elkaar geplakt. We hebben daar 2 leuke uitgezocht en meegenomen naar huis. Ze waren een week of 5 oud.
Het meegegeven A4'tje met voederinformatie vonden we wat summier dus gingen we weer lezen op internet. Pas toen kwamen we erachter dat de reputatie van deze winkel ter discussie stond bij een groot deel van de liefhebbers. Toen we ons hierop gingen focussen kwamen we erachter dat het zelfs niet legaal is om je met handopfok bezig te houden. We schrokken ons rot.
We zitten nu in deze situatie en gaan er het beste van maken. Elke ochtend vroeg eruit, wegen, eten, knuffelen. Het gaat vooralsnog allemaal prima. Piko is heel erg actief en reageert wel heel enthousiast als je met je hand bij de kooi komt. Het liefste vliegt hij dwars door het traliewerk naar mijn hand. Deurtje open en daar komt hij aangevlogen om vervolgens op de hand plaats te nemen. Als hij hongerig is dan pikt hij behoorlijk hard, na het eten doet hij dat minder of helemaal niet meer.
Birdy daarentegen is veel slomer. Klimt wel in het traliewerk maar klimt niet naar je toe als je hand in de kooi is. Laat zich wel heel gemakkelijk pakken en blijft dan gewillig op je vinger zitten. Ze eet wel een stuk moeilijker. Daar waar Piko zich meteen zenuwachtig op de spuit/lepel stort moeten we Birdy meer helpen om de juiste hoeveelheid pap tot zich te laten nemen. Qua gewichtsontwikkeling gaat alles goed. Piko was vandaag ietjes afgevallen (45gram) maar die is ook vaker actief bezig in de kooi. We zullen hem iets meer pap geven (max 9 ml a 10ml) om aan te sterken. We weten dat als hij genoeg heeft hij vanzelf dit ook aangeeft dus we zullen zien.
Wat ons achteraf het meest bevreemd is dat zelf wij nu hebben bijgedragen aan illegale praktijken zonder dat wij ons hiervan bewust zijn geweest. Noem het naief maar toch....
Je komt in een "winkel", ziet allemaal leuke kleine vogeltjes. Als je vol trots verteld dat je ze zelf wilt voederen wordt je direct geleid naar de couveuses met kleintjes van onder de 3 weken oud. Als je dan verteld dat dat niet helemaal de bedoeling is (warmtelampen e.d.) wordt je geleid naar een bak met iets oudere vogeltjes. Daarna naar huis met wat info op een A4tje mee en ga je lekker "hobbyen".....
Nog even een praktische vraag;
Als Piko en Birdy straks groot zijn gaan we proberen of ze samen met Lilo en Bowie in de grote Madeira II kooi kunnen. Eerst overdag en dan goed kijken of ze elkaar mogen. Nu staan de kooien naast elkaar en kunnen ze aan elkaar wennen.
Wat denken jullie, zou het goed gaan ? Ik heb namelijk ook gelezen dat tamme en minder tamme vogeltjes niet goed samen gaan.
Comment