Tweet
Hallo allemaal,
Wij zullen ons even voorstellen. Wij zijn Martin en Annemieke en hebben 5 agapornis roseicollies. Sammy (wildkleur), Pucky (lutino), Charly (wildkleur), Stanley (?) en Jimmy (?). Van de laatste 2 weten we de kleurmutatie nog niet.
Sam is al 5 jaar en Puck is 3 jaar. Ze kunnen niet met, maar ook niet zonder elkaar. Af en toe flink wat ruzie en gelukkig ook heel vaak knuffelen en kusjes geven. Pucky heeft op dit moment een nestje met 4 eitjes. Ben erg benieuwd dus
.
De andere 3 zijn 4 weken geleden onze tuin in komen vliegen
. Sam en Puck waren zo lekker aan het schreeuwen in het zonnetje en daar kwamen ze op af. Ik heb ze gevangen en bij diverse instanties een melding gemaakt, maar tot nu toe heeft nog niemand gereageerd. We weten dus niet hoe oud ze zijn en wat voor geslacht het is, maar las op het forum dat je het geslacht ook aan het bekken kan voelen. Dat gaan we dus eens proberen.
Verder zijn ze tam en niet bang voor handen, dus ze waren zo gewend bij ons thuis. Na een aantal dagen in qarantaine zitten ze nu gezellig bij elkaar en dat gaat erg goed moet ik zeggen .
Tot zo ver dus onze agafamilie.
Groetjes Annemar
Wij zullen ons even voorstellen. Wij zijn Martin en Annemieke en hebben 5 agapornis roseicollies. Sammy (wildkleur), Pucky (lutino), Charly (wildkleur), Stanley (?) en Jimmy (?). Van de laatste 2 weten we de kleurmutatie nog niet.
Sam is al 5 jaar en Puck is 3 jaar. Ze kunnen niet met, maar ook niet zonder elkaar. Af en toe flink wat ruzie en gelukkig ook heel vaak knuffelen en kusjes geven. Pucky heeft op dit moment een nestje met 4 eitjes. Ben erg benieuwd dus
. De andere 3 zijn 4 weken geleden onze tuin in komen vliegen
. Sam en Puck waren zo lekker aan het schreeuwen in het zonnetje en daar kwamen ze op af. Ik heb ze gevangen en bij diverse instanties een melding gemaakt, maar tot nu toe heeft nog niemand gereageerd. We weten dus niet hoe oud ze zijn en wat voor geslacht het is, maar las op het forum dat je het geslacht ook aan het bekken kan voelen. Dat gaan we dus eens proberen. Verder zijn ze tam en niet bang voor handen, dus ze waren zo gewend bij ons thuis. Na een aantal dagen in qarantaine zitten ze nu gezellig bij elkaar en dat gaat erg goed moet ik zeggen
.Tot zo ver dus onze agafamilie.
Groetjes Annemar
Comment