Tweet
Hoi,
ik ben Saar 26 jaar en wonende in geel - België . Ik woon samen met mijn man op onze boerderij op het platteland . Wij hebben 11 paarden, 2 honden , 3 vlaamse reuzen , 2 weners (konijnen ) , 5 cavia's , 25 kippen ( brahma's ) 2 eendjes 2 poezen en waar het hier allemaal om gaat 2 grijze roodstaarten.
Mijn 1ste grijze roodstaart kwam zo een 4 jaar geleden in mijn leven. Mijn zus belde mij op met de vraag of ik een grijze roodstaart wou hebben . Ze hadden er 1 gevonden. Hij zat waarschijnlijk al een week alleen in de donker , gewoon achtergelaten en vast aan een ketting. Hij had geen eten meer, maar kreeg waarschijnlijk kanarievoer te eten aan het zakje voer te zien dat op de grond stond. Natuurlijk kon ik hier geen nee tegen zeggen. Zo kwam kobe in mijn leven, een grijze roodstaart die mager en bang was . Natuurlijk hebben we direct de ketting van zijn poot geknipt. Hij blijkt intussen een zij te zijn en voelt zich helemaal in haar nopjes, enkel mij moet ze niet.
ach ja mijn man kroelt veel met haar en ze mag elke dag los dus zij komt zeker niets te kort.
Onze 2de aanwinst is ook een grijze roodstaart . Nero 4 jaar een hij of zij dat weten we nog niet . Nero hebben we gekocht om kobe gezelschap te houden. Ik heb een ruitersportzaak en ik heb altijd aan mijn zaak gewoond . Kobe had dus altijd gezelschap , maar nu met onze hoever te kopen is hij mee verhuist en zat hij vaak alleen. Nero moest weg bij de vorige eigenaars omdat hij/zij zich helemaal plukte. De eigenares moest vaak naar het ziekenhuis en dan zat nero altijd alleen. Ik heb hem/haar nu 2 weken en de pluimen beginnen heel goed aan te groeien. Het is een hele leuke vogel, maar kent het volgens mij niet om aangeraakt of opgepakt te worden, ook kan hij niet vliegen. Als hij dit toch probeert valt hij gewoon naar beneden. Je moet hem dan echt met dikke handschoenen oppakken en hij krijst dat heel de boel bij elkaar . Hij wil absoluut niet op je arm zitten want begint dan ook te krijsen. Ach we hebben tijd en we geven hem alle tijd om te wennen.
groetjes saar en de grijsjes
ik ben Saar 26 jaar en wonende in geel - België . Ik woon samen met mijn man op onze boerderij op het platteland . Wij hebben 11 paarden, 2 honden , 3 vlaamse reuzen , 2 weners (konijnen ) , 5 cavia's , 25 kippen ( brahma's ) 2 eendjes 2 poezen en waar het hier allemaal om gaat 2 grijze roodstaarten.
Mijn 1ste grijze roodstaart kwam zo een 4 jaar geleden in mijn leven. Mijn zus belde mij op met de vraag of ik een grijze roodstaart wou hebben . Ze hadden er 1 gevonden. Hij zat waarschijnlijk al een week alleen in de donker , gewoon achtergelaten en vast aan een ketting. Hij had geen eten meer, maar kreeg waarschijnlijk kanarievoer te eten aan het zakje voer te zien dat op de grond stond. Natuurlijk kon ik hier geen nee tegen zeggen. Zo kwam kobe in mijn leven, een grijze roodstaart die mager en bang was . Natuurlijk hebben we direct de ketting van zijn poot geknipt. Hij blijkt intussen een zij te zijn en voelt zich helemaal in haar nopjes, enkel mij moet ze niet.
ach ja mijn man kroelt veel met haar en ze mag elke dag los dus zij komt zeker niets te kort.Onze 2de aanwinst is ook een grijze roodstaart . Nero 4 jaar een hij of zij dat weten we nog niet . Nero hebben we gekocht om kobe gezelschap te houden. Ik heb een ruitersportzaak en ik heb altijd aan mijn zaak gewoond . Kobe had dus altijd gezelschap , maar nu met onze hoever te kopen is hij mee verhuist en zat hij vaak alleen. Nero moest weg bij de vorige eigenaars omdat hij/zij zich helemaal plukte. De eigenares moest vaak naar het ziekenhuis en dan zat nero altijd alleen. Ik heb hem/haar nu 2 weken en de pluimen beginnen heel goed aan te groeien. Het is een hele leuke vogel, maar kent het volgens mij niet om aangeraakt of opgepakt te worden, ook kan hij niet vliegen. Als hij dit toch probeert valt hij gewoon naar beneden. Je moet hem dan echt met dikke handschoenen oppakken en hij krijst dat heel de boel bij elkaar . Hij wil absoluut niet op je arm zitten want begint dan ook te krijsen. Ach we hebben tijd en we geven hem alle tijd om te wennen.
groetjes saar en de grijsjes
