Tweet
De kop zegt het al, Djemo is voor het eerst naar buiten geweest zonder kooi.
3 weken geleden heb ik een tuigje gekocht voor Djemo, doordat we een in een marionette woning wonen met geen balkon. Kunen we helaas de kooi ook niet buiten zetten, en zelf vindt ik het ook wel lekker om buiten in het zonnetje te kunnen zitten.
Djemo was niet bang voor het tuigje, hij is zo nieuwsgierig en sloperig dat hij gelijk het tuigje pakte. Maar met het omdoen daar moest hij niets van hebben, schreeuwen, bijten en proberen weg te vliegen. Had de hoop al een beetje opgegeven, maar daar kwam vandaag verandering in.
Ik moest en zou vandaag met hem naar buiten, al was het niet met zijn tuigje dan maar in de reiskooi. Vol goede moed pakte ik het tuigje, en bij het omdoen van het eerste bandje om het hoofd bleef hij aardig rustig, toen pakte ik zijn linker vleugel en deed het bandje om, en hij bleef rustig, toen de rechtervleugel. Toen vond ie het maar weer niets, maar het tuigje zat om. Toen het tuigje vaster gezet zodat hij hem zelf niet af kon doen.
Uit frustratie vloog hij de kamer door, maar het tuigje bleef goed zitten. Toen ik hem eindelijk van zijn kooi kon afhalen zette ik hem op mijn schouder en liep de trap af naar de voordeur. Toen we buiten kwamen was het eerste wat ik hoorde prrrrr prrrrr prrrrrt. Zijn ogen werden groot, een keek vol verwondering om zich heen. Voor het huis staat een heg met een boom en een klimop er tegen aan. Daar zitten heel veel vogels ook en zelfs een nest van houtduiven.
We hebben ongeveer een half uur tot een uurtje buiten gezeten, hij zat lekker op mijn schouder en af en toe kroop hij boven op mijn hoofd, maar dan zette ik hem weer op mijn schouder want zo kan ik hem niet in de gaten houden. Op een gegevenmoment zat hij te gapen, toen zijn we naar binnen gegaan en heb ik zijn tuigje af gedaan. Dat vond hij wel minder. Daarna heb ik hem verwend met een klein stukje kaas.
De volgende keer zal ik wel een foto maken. Ben zo trots op me kleine vent.
3 weken geleden heb ik een tuigje gekocht voor Djemo, doordat we een in een marionette woning wonen met geen balkon. Kunen we helaas de kooi ook niet buiten zetten, en zelf vindt ik het ook wel lekker om buiten in het zonnetje te kunnen zitten.
Djemo was niet bang voor het tuigje, hij is zo nieuwsgierig en sloperig dat hij gelijk het tuigje pakte. Maar met het omdoen daar moest hij niets van hebben, schreeuwen, bijten en proberen weg te vliegen. Had de hoop al een beetje opgegeven, maar daar kwam vandaag verandering in.
Ik moest en zou vandaag met hem naar buiten, al was het niet met zijn tuigje dan maar in de reiskooi. Vol goede moed pakte ik het tuigje, en bij het omdoen van het eerste bandje om het hoofd bleef hij aardig rustig, toen pakte ik zijn linker vleugel en deed het bandje om, en hij bleef rustig, toen de rechtervleugel. Toen vond ie het maar weer niets, maar het tuigje zat om. Toen het tuigje vaster gezet zodat hij hem zelf niet af kon doen.
Uit frustratie vloog hij de kamer door, maar het tuigje bleef goed zitten. Toen ik hem eindelijk van zijn kooi kon afhalen zette ik hem op mijn schouder en liep de trap af naar de voordeur. Toen we buiten kwamen was het eerste wat ik hoorde prrrrr prrrrr prrrrrt. Zijn ogen werden groot, een keek vol verwondering om zich heen. Voor het huis staat een heg met een boom en een klimop er tegen aan. Daar zitten heel veel vogels ook en zelfs een nest van houtduiven.
We hebben ongeveer een half uur tot een uurtje buiten gezeten, hij zat lekker op mijn schouder en af en toe kroop hij boven op mijn hoofd, maar dan zette ik hem weer op mijn schouder want zo kan ik hem niet in de gaten houden. Op een gegevenmoment zat hij te gapen, toen zijn we naar binnen gegaan en heb ik zijn tuigje af gedaan. Dat vond hij wel minder. Daarna heb ik hem verwend met een klein stukje kaas.
De volgende keer zal ik wel een foto maken. Ben zo trots op me kleine vent.
Comment