Pff... even een dag aan het werk en d'r staat me een partij reacties... maar het bevalt me prima om zo de discussie op gang te zien komen...
Volgens mij is het niet zwart-wit en zijn er de nodige grijstinten. Mijn vijf centjes:
In wat er over socialisatie gezegd wordt kan in me wel vinden, ik denk echter dat het nog belangrijker is als iedereen denkt. Ik zou willen dat hier eens wat onafhankelijk onderzoek naar gedaan wordt, in plaats dat alles zo maar klakkeloos aangenomen wordt. Met name naar het effect van de huiskamer.
In mijn opinie is het voor een huiskamer vogel het beste, als deze zo snel mogelijk in de huiskamer opgenomen wordt. Misschien zelfs wel zonder bij de ouders gezeten te hebben... Dat betekent dat zo'n vogel vanaf dag 1 de juiste prikkels mee krijgt: de vogel moet leren om in de 'huiskamer jungle' te overleven. Niet bang zijn van de stofzuiger, omgaan met katten en andere huisdieren, socialiseren met mensen en andere bewoners, leren eten als huiskamer genoten eten etc. Je kunt niet wachten met het toedienen van deze prikkels, voor alles is een juist moment. Onderzoek in de VS toont aan dat als het juiste moment voorbij is, prikkels niet meer goed verwerkt worden (Chris Biro en anderen). Net als een puppy moet een vogel opgevoedt worden en leren wat het is om met mensen samen te wonen. Zo'n vogel weet niet beter en zal daar gelukkig van worden. Socialiseren binnen de leefomgeving is het devies. Dus niet zo'n vogel in de schuur laten zitten tot hij zelfstandig eet en dan verplaatsen naar de huiskamer. En ook niet zo'n vogel bij de ouders laten zitten, dan zelf voeren en dan naar de huiskamer. Dat is in mijn opinie vragen om problemen en probleemgedrag. Vliegen is voor een huiskamer vogel erg belangrijk, dus niet kortwieken maar anders oplossen...
Een vogel die bestemd is voor de kweek heeft andere behoeftes en moet daartoe de juiste prikkels krijgen. Dus bij voorkeur lang bij de ouders etc etc. Liever niet in de handopfok, of als dat dan toch moet, met een aantal bij elkaar. Na het voeren snel terug in het 'blok' en met rust laten. Vooral socialiseren met andere vogels en snel naar buiten. Voor mij is dat een hele andere tak van sport.
Ik heb geen behoefte om met een huiskamer vogel te gaan kweken (kan met ara's wel, maar duurt erg lang), of om een vogel die al aardig op pad is om een kweekvogel te worden naar de huiskamer 'om te buigen'. Zo doen we dat met honden, katten en andere gedomesticeerde dieren ook niet. Domesticatie van vogels is in mijn opinie niet meer te stoppen, ook niet door een positief lijst. Kijk naar wat we doen met hybrides, de voeding, het beïnvloeden van kweekgedrag etc, allemaal tekenen van domesticatie. Bleeker zou beter moeten weten.
Weaning / spenen: een onderdeel van het 'volwassen worden' is zelfstandig leren eten. Volwassen worden duurt een jaar of langer, zelfstandig leren eten is soort & individu afhankelijk. De één is er snel mee, de ander wat langzamer. Ik hoef zo nodig niet te dwingen... Belangrijk is dat ieder kuiken weet, dat als hij voeding wil hebben, zijn (surrogaat) ouders in de buurt zijn om bij te springen. Bij mij wil een oudere ara (die op de kuikens 'past') ook nog wel eens wat pap hebben... puur voor de heb, want veel pap wil ie nooit. Ik zie, als een kuiken weggaat, ook nog wel eens wat terugval. Door de verandering van omgeving weigert zo'n vogel dan ineens te eten. Dan is het wel handig als het baasje weet hoe daar op in te spelen. Daarom leer ik een baasje wel hoe mij met EEN LEPEL (en niet een spuit) wat pap kan geven. Of dat dat dan pap is, of geprakt fruit of etc maakt me niet zoveel uit. Ik zou er op zich best vrede mee kunnen hebben (lees: dit is een consessie) als een nieuwe eigenaar één 'pretvoeding' geeft. Dat zou al een enorme verbetering zijn! Te vaak zie ik dat mensen kuikens van zes weken kopen, omdat het dan goedkoper is... met dat argument heb ik problemen.
Volgens mij is het niet zwart-wit en zijn er de nodige grijstinten. Mijn vijf centjes:
In wat er over socialisatie gezegd wordt kan in me wel vinden, ik denk echter dat het nog belangrijker is als iedereen denkt. Ik zou willen dat hier eens wat onafhankelijk onderzoek naar gedaan wordt, in plaats dat alles zo maar klakkeloos aangenomen wordt. Met name naar het effect van de huiskamer.
In mijn opinie is het voor een huiskamer vogel het beste, als deze zo snel mogelijk in de huiskamer opgenomen wordt. Misschien zelfs wel zonder bij de ouders gezeten te hebben... Dat betekent dat zo'n vogel vanaf dag 1 de juiste prikkels mee krijgt: de vogel moet leren om in de 'huiskamer jungle' te overleven. Niet bang zijn van de stofzuiger, omgaan met katten en andere huisdieren, socialiseren met mensen en andere bewoners, leren eten als huiskamer genoten eten etc. Je kunt niet wachten met het toedienen van deze prikkels, voor alles is een juist moment. Onderzoek in de VS toont aan dat als het juiste moment voorbij is, prikkels niet meer goed verwerkt worden (Chris Biro en anderen). Net als een puppy moet een vogel opgevoedt worden en leren wat het is om met mensen samen te wonen. Zo'n vogel weet niet beter en zal daar gelukkig van worden. Socialiseren binnen de leefomgeving is het devies. Dus niet zo'n vogel in de schuur laten zitten tot hij zelfstandig eet en dan verplaatsen naar de huiskamer. En ook niet zo'n vogel bij de ouders laten zitten, dan zelf voeren en dan naar de huiskamer. Dat is in mijn opinie vragen om problemen en probleemgedrag. Vliegen is voor een huiskamer vogel erg belangrijk, dus niet kortwieken maar anders oplossen...
Een vogel die bestemd is voor de kweek heeft andere behoeftes en moet daartoe de juiste prikkels krijgen. Dus bij voorkeur lang bij de ouders etc etc. Liever niet in de handopfok, of als dat dan toch moet, met een aantal bij elkaar. Na het voeren snel terug in het 'blok' en met rust laten. Vooral socialiseren met andere vogels en snel naar buiten. Voor mij is dat een hele andere tak van sport.
Ik heb geen behoefte om met een huiskamer vogel te gaan kweken (kan met ara's wel, maar duurt erg lang), of om een vogel die al aardig op pad is om een kweekvogel te worden naar de huiskamer 'om te buigen'. Zo doen we dat met honden, katten en andere gedomesticeerde dieren ook niet. Domesticatie van vogels is in mijn opinie niet meer te stoppen, ook niet door een positief lijst. Kijk naar wat we doen met hybrides, de voeding, het beïnvloeden van kweekgedrag etc, allemaal tekenen van domesticatie. Bleeker zou beter moeten weten.
Weaning / spenen: een onderdeel van het 'volwassen worden' is zelfstandig leren eten. Volwassen worden duurt een jaar of langer, zelfstandig leren eten is soort & individu afhankelijk. De één is er snel mee, de ander wat langzamer. Ik hoef zo nodig niet te dwingen... Belangrijk is dat ieder kuiken weet, dat als hij voeding wil hebben, zijn (surrogaat) ouders in de buurt zijn om bij te springen. Bij mij wil een oudere ara (die op de kuikens 'past') ook nog wel eens wat pap hebben... puur voor de heb, want veel pap wil ie nooit. Ik zie, als een kuiken weggaat, ook nog wel eens wat terugval. Door de verandering van omgeving weigert zo'n vogel dan ineens te eten. Dan is het wel handig als het baasje weet hoe daar op in te spelen. Daarom leer ik een baasje wel hoe mij met EEN LEPEL (en niet een spuit) wat pap kan geven. Of dat dat dan pap is, of geprakt fruit of etc maakt me niet zoveel uit. Ik zou er op zich best vrede mee kunnen hebben (lees: dit is een consessie) als een nieuwe eigenaar één 'pretvoeding' geeft. Dat zou al een enorme verbetering zijn! Te vaak zie ik dat mensen kuikens van zes weken kopen, omdat het dan goedkoper is... met dat argument heb ik problemen.
Comment