Ik vroeg me af wat voor kennis hier is over herplaatsing van papegaaien en kaketoes?
Ik heb 25+ jaren geleden mijn 1e probleem vogel GEKOCHT. Een geelkuif kaketoe vrijwel kaal met kromme poten en missende tenen. Na haar gegil probleem, als we uit haar zicht waren, te hebben opgelost is het altijd een enorm lieve, rustige en aanhankelijke vogel geweest. Zij is onlangs na maanden intensieve verzorging in samenwerking met Hedwig toch overleden en het is een groot gemis.
Ik heb nog een aantal andere vogels die na een aantal eigenaren uiteindelijk hier terecht kwamen. Een rose kaketoe (gekocht) Rosie die van een huiskamer bij een kweker belandde. Een mannetje heeft haar ondersnavel er half afgerukt, dus ze kan moeilijk eten. Ze zat op zaad wat ze niet meer kan pellen. Dat betekende dus dat ze alle gifstoffen die in het vliesje zitten ook binnen kreeg. Na wat uitproberen heb ik uiteindelijk pellets gevonden die ze moeiteloos kan eten.
Verder heb ik een amazone (gekocht) die duidelijk door een man geslagen is. In het begin riep het arme beestje steeds "au au au". Wanneer een hand boven zijn hoofd kwam liet hij zich op de bodem van de kooi vallen. Coco heeft het 1e jaar altijd op hetzelfde plekje op haar stok gezeten en liet zich niet aanraken. Koppie krauw was het enigste wat wel kon. Hij klom wel naar voerbakjes maar vluchtte dan weer naar boven. Inmiddels kan ik alles met Coco en komt hij dagelijks uit zich eigen knuffelen. Na het eerst van de andere vogels af te hebben gekeken gaf hij al snel aan dat ook wel te willen. Inmiddels is hij stapelgek op mijn broer. Die mag heel eventjes koppiekrauw maar Coco blijft hem wel steeds roepen om terug te komen.
Ik heb een molukken kaketoe (gekregen) die zich tot op de slokdarm open had gebeten. Hier is hij aan geopereerd en genezen voor hij bij mij kwam. Van hem weet ik dat hij een pap vogel was. Hij mocht alles mee doen, afwassen met de afwasborstel, muren verven ....... tot er een baby kwam en toen ging het mis. Ik kwam er veel later achter dat hij op een ander adres een kind het oor had afgebeten. Ik snap niet wie een klein kind alleen met een molukken op de arm laat. Ook hier een onzekere vogel die soms ineens aggressief werd en maar gilde en gilde. Het was enorm lastig om dit op te lossen. Uiteindelijk bleek de oplossing een donker toilet. Enkele minuutjes de kooi erin zetten en hij kalmeerde weer. Inmiddels is dat al vele jaren niet meer nodig. Het blijft een verwende kleuter maar gillen doet hij niet meer. Agressiviteit komt een enkele keer bij buitenstaanders nog even naar boven. Even het patroon doorbreken en het is opgelost. Hij blijft wel proberen zijn keel te verwonden.
Mij gaaien zijn overdag altijd uit de kooi. Natuurlijk weet ik precies welk deugneut ik even in de kooi moet stoppen als ik langer even niet kan kijken. Er hangen takken aan mijn plafond en ik heb speciale daglicht lampen (fotograaf) om ook in de winter voor voldoende licht te zorgen. Ik heb ook een grote buiten voliere met een sluis zodat ze zelf naar binnen en buiten kunnen.
Natuurlijk zit je na zo'n verlies toch al gauw weer te googlen en op bekende vogel verkoopplaatsen zoals markplaats te kijken. Dan zie je Dennis en zijn zieke papegaai verhalen na al deze jaren toch al gauw weer voorbij komen. Helaas zijn er nog steeds mensen die hun vogel dagelijks alleen maar zonnebloempitten, thee en zelfs een toast ontbijt blijken te geven. Het blijft triest om dit nog steeds tegen te komen. Nee echt niet, ALS ik besluit nog een gaaitje te plaatsen dan ga ik er echt geen geld meer voor betalen. Ik ben jaren bezig de opvoedingsproblemen van anderen op te lossen. Het duurt toch iedere keer weer MINIMAAL een jaar voor de vogel weer redelijk op zijn gemak is. Sommigen hebben jaren nodig. Jaren consequent bezig zijn, want iedere fout die IK maak is vaak direct een stap terug.
Ineens kwam ik echter op herplaatsing websites terecht. Hé dat is nou leuk, maar al gauw was ook hier de lol vanaf. Bij de moderne papegaai kwam ik een pagina tegen over Harrison voer wat je geëist wordt te geven. Nou mooi niet. Ik voer Zupreem wat momenteel het beste voer is omdat het vitaminegehalte het hoogste is. Harrison wil dit nu ook aanpassen maar is nog niet zo ver. Het duurt even om het productie proces aan te passen.
Toen bij de vrijezeeuwsepapegaai beland. Helemaal super, dus toch maar eens contact gezocht voor extra informatie. Helaas hebben hun een kilometer beperking. Ik zit echt te ver weg.
Ook nog even bij asiels gekeken waar wat parkieten zaten. Er moeten toch mensen zijn die er NIET voor kiezen om hun half kale vogel via marktplaats voor de volle prijs en meer te willen verkopen?
Wie weet wat er voor herplaatsing organisaties er zitten in Nederland?
Ik heb 25+ jaren geleden mijn 1e probleem vogel GEKOCHT. Een geelkuif kaketoe vrijwel kaal met kromme poten en missende tenen. Na haar gegil probleem, als we uit haar zicht waren, te hebben opgelost is het altijd een enorm lieve, rustige en aanhankelijke vogel geweest. Zij is onlangs na maanden intensieve verzorging in samenwerking met Hedwig toch overleden en het is een groot gemis.
Ik heb nog een aantal andere vogels die na een aantal eigenaren uiteindelijk hier terecht kwamen. Een rose kaketoe (gekocht) Rosie die van een huiskamer bij een kweker belandde. Een mannetje heeft haar ondersnavel er half afgerukt, dus ze kan moeilijk eten. Ze zat op zaad wat ze niet meer kan pellen. Dat betekende dus dat ze alle gifstoffen die in het vliesje zitten ook binnen kreeg. Na wat uitproberen heb ik uiteindelijk pellets gevonden die ze moeiteloos kan eten.
Verder heb ik een amazone (gekocht) die duidelijk door een man geslagen is. In het begin riep het arme beestje steeds "au au au". Wanneer een hand boven zijn hoofd kwam liet hij zich op de bodem van de kooi vallen. Coco heeft het 1e jaar altijd op hetzelfde plekje op haar stok gezeten en liet zich niet aanraken. Koppie krauw was het enigste wat wel kon. Hij klom wel naar voerbakjes maar vluchtte dan weer naar boven. Inmiddels kan ik alles met Coco en komt hij dagelijks uit zich eigen knuffelen. Na het eerst van de andere vogels af te hebben gekeken gaf hij al snel aan dat ook wel te willen. Inmiddels is hij stapelgek op mijn broer. Die mag heel eventjes koppiekrauw maar Coco blijft hem wel steeds roepen om terug te komen.
Ik heb een molukken kaketoe (gekregen) die zich tot op de slokdarm open had gebeten. Hier is hij aan geopereerd en genezen voor hij bij mij kwam. Van hem weet ik dat hij een pap vogel was. Hij mocht alles mee doen, afwassen met de afwasborstel, muren verven ....... tot er een baby kwam en toen ging het mis. Ik kwam er veel later achter dat hij op een ander adres een kind het oor had afgebeten. Ik snap niet wie een klein kind alleen met een molukken op de arm laat. Ook hier een onzekere vogel die soms ineens aggressief werd en maar gilde en gilde. Het was enorm lastig om dit op te lossen. Uiteindelijk bleek de oplossing een donker toilet. Enkele minuutjes de kooi erin zetten en hij kalmeerde weer. Inmiddels is dat al vele jaren niet meer nodig. Het blijft een verwende kleuter maar gillen doet hij niet meer. Agressiviteit komt een enkele keer bij buitenstaanders nog even naar boven. Even het patroon doorbreken en het is opgelost. Hij blijft wel proberen zijn keel te verwonden.
Mij gaaien zijn overdag altijd uit de kooi. Natuurlijk weet ik precies welk deugneut ik even in de kooi moet stoppen als ik langer even niet kan kijken. Er hangen takken aan mijn plafond en ik heb speciale daglicht lampen (fotograaf) om ook in de winter voor voldoende licht te zorgen. Ik heb ook een grote buiten voliere met een sluis zodat ze zelf naar binnen en buiten kunnen.
Natuurlijk zit je na zo'n verlies toch al gauw weer te googlen en op bekende vogel verkoopplaatsen zoals markplaats te kijken. Dan zie je Dennis en zijn zieke papegaai verhalen na al deze jaren toch al gauw weer voorbij komen. Helaas zijn er nog steeds mensen die hun vogel dagelijks alleen maar zonnebloempitten, thee en zelfs een toast ontbijt blijken te geven. Het blijft triest om dit nog steeds tegen te komen. Nee echt niet, ALS ik besluit nog een gaaitje te plaatsen dan ga ik er echt geen geld meer voor betalen. Ik ben jaren bezig de opvoedingsproblemen van anderen op te lossen. Het duurt toch iedere keer weer MINIMAAL een jaar voor de vogel weer redelijk op zijn gemak is. Sommigen hebben jaren nodig. Jaren consequent bezig zijn, want iedere fout die IK maak is vaak direct een stap terug.
Ineens kwam ik echter op herplaatsing websites terecht. Hé dat is nou leuk, maar al gauw was ook hier de lol vanaf. Bij de moderne papegaai kwam ik een pagina tegen over Harrison voer wat je geëist wordt te geven. Nou mooi niet. Ik voer Zupreem wat momenteel het beste voer is omdat het vitaminegehalte het hoogste is. Harrison wil dit nu ook aanpassen maar is nog niet zo ver. Het duurt even om het productie proces aan te passen.
Toen bij de vrijezeeuwsepapegaai beland. Helemaal super, dus toch maar eens contact gezocht voor extra informatie. Helaas hebben hun een kilometer beperking. Ik zit echt te ver weg.
Ook nog even bij asiels gekeken waar wat parkieten zaten. Er moeten toch mensen zijn die er NIET voor kiezen om hun half kale vogel via marktplaats voor de volle prijs en meer te willen verkopen?
Wie weet wat er voor herplaatsing organisaties er zitten in Nederland?
Comment