Tweet
Beste,
Op 20 januari 2010 is onze groenvleugelara Balu overleden aan PDD. Het begin van een verschrikkelijke lijdensweg ...
Toen Balu ziek werd ben ik er mee naar de dierenkliniek in Merelbeke gegaan. Zij hadden toen al een vermoeden, maar nog geen zekerheid dat het om PDD zou gaan. Ze hadden foto's genomen van hem en zagen een verwijde kliermaag. Blijkbaar waren zij toen nog niet op de hoogte van de test die nu bestaat en die prof. Dorrestein kan uitvoeren.
Balu was o zo ziek, ik vertelde de dokter in Merelbeke dat wij nog heel veel papegaaien hadden en dat ik zou opteren om hem te laten inslapen, ik had al wel wat gehoord en gelezen van pdd ... De dierenarts overhaalde me om hem toch nog een kans te geven, hij vertelde dat er pdd vogels zijn die perfect kunnen blijven leven, op pellets enzo. HIJ WIST DAT IK ANDERE VOGELS HAD en dat volledige quarentaine van Balu haast onmogelijk was bij mij. Toch hij kwam mee naar huis, heb hem nog een kleine twee weken dagelijks pap gegeven, hij aanvaarde het in het begin wel, maar op de duur kon hij echt niet meer, z'n laatste dag viel hij van het stokje van z'n standaard.
Op 20 januari is Balu in ons armen overleden! Ben nog altijd boos op mezelf dat we ons hebben laten overhalen en hem niet hebben laten inslapen. Na autopsie bleek natuurlijk dat hij PDD positief was. Balu heeft echt enorm afgezien.
Dan op 4 maart zag ik dat ons Chica, blauw gele ara, niet veel zaad meer at. Ze at enkel nog eivoer en wat pellets. Vond ik niet normaal natuurlijk. Ik direct gebeld naar de dierenkliniek van Merelbeke om zo spoedig mogelijk te mogen komen. Het kon niet zijn, ze waren volzet, ik zei het is nochtans dringend en belangrijk ... neen, het was niet mogelijk. GRRRRH! Maar nu achteraf gezien was dit een geluk bij een ongeluk ... We hebben dan maar een afspraak gemaakt bij Dr. Coutteel, vogelarts in Nijlen (een heel stuk verder voor ons, maar alles voor de gaaitjes hé). Wij kwamen daar toe met Chica, ik vertelde onze voorgeschiedenis, het geval Balu. En hij heeft direct een endoscopie gedaan bij Chica en wat bleek haar Kliermaag was ook al volledig verwijd. Chica was wel nog niet echt ziek, maar de beste beslissing was zei de dokter om haar te laten inslapen, dit omdat ze waarschijnlijk toch ziek zou gaan worden en om besmetting van andere papegaaien te voorkomen. Dr. Coutteel zegt dat de besmettingsgraad veel hoger is als de ziekte PDD echt uitgebroken is, dus BALU MOCHT NOOIT MEEGEKOMEN ZIJN NAAR HUIS.
Dr Coutteel vertelde ons toen ook van de test van prof dorrestein, dus hebben wij de beslissing genomen om al onze vogels te laten testen.
Op 8 april hebben we dan de zwaarste beslissing van ons leven moeten nemen en afscheid moeten nemen van onze kameraadjes: Frodo, m'n edelmannetje, Heintje, m'n geelvoorhoodamazone, Kira, m'n panama geelvoorhoofdamazone, Coco'tje en Lobke, m'n grijsjes ... Zij waren allen positief, al in contact geweest met Borna. Doch was het niet zeker dat PDD ook zou uitbreken bij hen, alé, of toch niet direct, kan jaren duren. Maar het risico is te groot. Dr. Coutteel zei dat de beste beslissing was om ze te laten inslapen, zo kan die vuile ziekte zeker op geen enkele manier meer verder gezet worden!
Wat doen de meeste mensen dan, volgens Dr. Coutteel, vooral dan kwekers en geen liefhebbers (weet dat er ook kwekers zijn die liefhebber zijn), maar: op internet zetten en verkopen. Geen enkele van ons vogels die positief waren, hadden al ziektesymptomen. Ze zagen er kerngezond uit (behalve het edelmannetje Frodo, die was toch precies al een klein beetje vermagerd), maar toch ik weet zeker dat ik ze direct allemaal zou kunnen verkopen hebben en ja jammer genoeg gebeurd meestal dit bij mensen die het te weten komen dat ze met een PDD vogel gezeten hebben. Wij zijn zo niet, wij willen niemand, zelfs onze ergste vijand niet, dit aan doen. Het was verschrikkelijk voor mij zijn m'n papegaaien m'n kindjes, dus je kan je wal voorstellen hoe groot het verdriet en de leegte is. Gelukkig heb ik nog m'n andere gaaitjes waar ik me aan optrek, zij helpen mij er door, want 'k mag ook niet gans de tijd verdrietig zijn, zij merken dat enorm. De eerste dagen zagen ze niet anders of een wenende mama rond hen en ik ondervond dat ze veranderden, dus 'k zeg tegen m'n eigen, vooruit, je moet verder voor hen! Zij verdienen het allerbeste! Wees gelukkig met hetgene je nog hebt!
Nu, half mei komt Dr. Couttel nogmaals voor een 2de borna test. Hopelijk hebben we nu geen positieve meer, want ik kan dat echt niet meer aan denk ik. Toch moeten we er rekening mee houden, je weet nooit, ook al blijkt de kans kleiner, want de grote besmettingshaard was ons Balu'ke. Een zieke vogel heeft blijkbaar een hogere besmettingsgraad, Balu'ke had echt al PDD, de gaaitjes die we hebben laten inslapen stonden er allemaal het dichtst bij...
Zij hadden wel nog geen PDD, maar gingen het hoogstwaarschijnlijk krijgen, dus is er normaal minder besmettingsgevaar maar helaas niet 'geen besmettingsgevaar', dus ja ... nogmaals bang afwachten en hopen op het eerste goeie nieuws van het jaar ..., 2010 is voor ons al verschrikkelijk geweest.
Nu ben ik veel slimmer geworden, weet ik al meer wat pdd precies is, dank zij Dr Coutteel, want ik moet zeggen toen balu er aan stierf en toen we z'n eerste diagnose hoorden van 'waarschijnlijk pdd' was ik nog niet zo op de hoogte van de ziekte, had er wel al van gehoord en gelezen, maar niet genoeg blijkbaar. Gelukkig komt men er in het onderzoeksinstituut van prof dorrestein meer van te weten en bestaat nu de test! Bij mij komt er alleszins geen enkele papegaai meer binnen vooraleer hij de reguliere testen ondergaan is + de antistoffen test voor pdd!!!!!!
Zo, heb even m'n hart gelucht. Geniet van jullie kameraadjes en verwen ze rot, het kan echt plots gedaan zijn ...
Groetjes,
Charlot
Op 20 januari 2010 is onze groenvleugelara Balu overleden aan PDD. Het begin van een verschrikkelijke lijdensweg ...
Toen Balu ziek werd ben ik er mee naar de dierenkliniek in Merelbeke gegaan. Zij hadden toen al een vermoeden, maar nog geen zekerheid dat het om PDD zou gaan. Ze hadden foto's genomen van hem en zagen een verwijde kliermaag. Blijkbaar waren zij toen nog niet op de hoogte van de test die nu bestaat en die prof. Dorrestein kan uitvoeren.
Balu was o zo ziek, ik vertelde de dokter in Merelbeke dat wij nog heel veel papegaaien hadden en dat ik zou opteren om hem te laten inslapen, ik had al wel wat gehoord en gelezen van pdd ... De dierenarts overhaalde me om hem toch nog een kans te geven, hij vertelde dat er pdd vogels zijn die perfect kunnen blijven leven, op pellets enzo. HIJ WIST DAT IK ANDERE VOGELS HAD en dat volledige quarentaine van Balu haast onmogelijk was bij mij. Toch hij kwam mee naar huis, heb hem nog een kleine twee weken dagelijks pap gegeven, hij aanvaarde het in het begin wel, maar op de duur kon hij echt niet meer, z'n laatste dag viel hij van het stokje van z'n standaard.
Op 20 januari is Balu in ons armen overleden! Ben nog altijd boos op mezelf dat we ons hebben laten overhalen en hem niet hebben laten inslapen. Na autopsie bleek natuurlijk dat hij PDD positief was. Balu heeft echt enorm afgezien.
Dan op 4 maart zag ik dat ons Chica, blauw gele ara, niet veel zaad meer at. Ze at enkel nog eivoer en wat pellets. Vond ik niet normaal natuurlijk. Ik direct gebeld naar de dierenkliniek van Merelbeke om zo spoedig mogelijk te mogen komen. Het kon niet zijn, ze waren volzet, ik zei het is nochtans dringend en belangrijk ... neen, het was niet mogelijk. GRRRRH! Maar nu achteraf gezien was dit een geluk bij een ongeluk ... We hebben dan maar een afspraak gemaakt bij Dr. Coutteel, vogelarts in Nijlen (een heel stuk verder voor ons, maar alles voor de gaaitjes hé). Wij kwamen daar toe met Chica, ik vertelde onze voorgeschiedenis, het geval Balu. En hij heeft direct een endoscopie gedaan bij Chica en wat bleek haar Kliermaag was ook al volledig verwijd. Chica was wel nog niet echt ziek, maar de beste beslissing was zei de dokter om haar te laten inslapen, dit omdat ze waarschijnlijk toch ziek zou gaan worden en om besmetting van andere papegaaien te voorkomen. Dr. Coutteel zegt dat de besmettingsgraad veel hoger is als de ziekte PDD echt uitgebroken is, dus BALU MOCHT NOOIT MEEGEKOMEN ZIJN NAAR HUIS.
Dr Coutteel vertelde ons toen ook van de test van prof dorrestein, dus hebben wij de beslissing genomen om al onze vogels te laten testen.
Op 8 april hebben we dan de zwaarste beslissing van ons leven moeten nemen en afscheid moeten nemen van onze kameraadjes: Frodo, m'n edelmannetje, Heintje, m'n geelvoorhoodamazone, Kira, m'n panama geelvoorhoofdamazone, Coco'tje en Lobke, m'n grijsjes ... Zij waren allen positief, al in contact geweest met Borna. Doch was het niet zeker dat PDD ook zou uitbreken bij hen, alé, of toch niet direct, kan jaren duren. Maar het risico is te groot. Dr. Coutteel zei dat de beste beslissing was om ze te laten inslapen, zo kan die vuile ziekte zeker op geen enkele manier meer verder gezet worden!
Wat doen de meeste mensen dan, volgens Dr. Coutteel, vooral dan kwekers en geen liefhebbers (weet dat er ook kwekers zijn die liefhebber zijn), maar: op internet zetten en verkopen. Geen enkele van ons vogels die positief waren, hadden al ziektesymptomen. Ze zagen er kerngezond uit (behalve het edelmannetje Frodo, die was toch precies al een klein beetje vermagerd), maar toch ik weet zeker dat ik ze direct allemaal zou kunnen verkopen hebben en ja jammer genoeg gebeurd meestal dit bij mensen die het te weten komen dat ze met een PDD vogel gezeten hebben. Wij zijn zo niet, wij willen niemand, zelfs onze ergste vijand niet, dit aan doen. Het was verschrikkelijk voor mij zijn m'n papegaaien m'n kindjes, dus je kan je wal voorstellen hoe groot het verdriet en de leegte is. Gelukkig heb ik nog m'n andere gaaitjes waar ik me aan optrek, zij helpen mij er door, want 'k mag ook niet gans de tijd verdrietig zijn, zij merken dat enorm. De eerste dagen zagen ze niet anders of een wenende mama rond hen en ik ondervond dat ze veranderden, dus 'k zeg tegen m'n eigen, vooruit, je moet verder voor hen! Zij verdienen het allerbeste! Wees gelukkig met hetgene je nog hebt!
Nu, half mei komt Dr. Couttel nogmaals voor een 2de borna test. Hopelijk hebben we nu geen positieve meer, want ik kan dat echt niet meer aan denk ik. Toch moeten we er rekening mee houden, je weet nooit, ook al blijkt de kans kleiner, want de grote besmettingshaard was ons Balu'ke. Een zieke vogel heeft blijkbaar een hogere besmettingsgraad, Balu'ke had echt al PDD, de gaaitjes die we hebben laten inslapen stonden er allemaal het dichtst bij...
Zij hadden wel nog geen PDD, maar gingen het hoogstwaarschijnlijk krijgen, dus is er normaal minder besmettingsgevaar maar helaas niet 'geen besmettingsgevaar', dus ja ... nogmaals bang afwachten en hopen op het eerste goeie nieuws van het jaar ..., 2010 is voor ons al verschrikkelijk geweest.
Nu ben ik veel slimmer geworden, weet ik al meer wat pdd precies is, dank zij Dr Coutteel, want ik moet zeggen toen balu er aan stierf en toen we z'n eerste diagnose hoorden van 'waarschijnlijk pdd' was ik nog niet zo op de hoogte van de ziekte, had er wel al van gehoord en gelezen, maar niet genoeg blijkbaar. Gelukkig komt men er in het onderzoeksinstituut van prof dorrestein meer van te weten en bestaat nu de test! Bij mij komt er alleszins geen enkele papegaai meer binnen vooraleer hij de reguliere testen ondergaan is + de antistoffen test voor pdd!!!!!!
Zo, heb even m'n hart gelucht. Geniet van jullie kameraadjes en verwen ze rot, het kan echt plots gedaan zijn ...
Groetjes,
Charlot
Chester en Samba 
Yoda en Navy
Toch vrees ik er voor ... we moeten er rekening mee houden. Soms zit ik zo denken, wiens beurt zal het nu zijn, wie zal ik nu moeten afgeven ... Nog meer stilte kan ik niet verdragen, want zonder ons Baby Luke, ons Heintje en Kira, ons Coco'tje en Lobke en Froke is het al heel wat stiller hoor, we zijn nog met een hele bende, maar het is anders ... je hoort hun vertrouwde geluidjes, babbeltjes niet meer hé...
Comment