Sinds 1982 hebben wij Paco, een blauwvoorhoofdamazone. Hij/zij heeft altijd alleen gezeten en gaf nooit problemen.
Hij zegt af en toe hallo, fluit of zingt. Ziet hij eten, dan zegt hij lekkerrrr! Maar sinds twee jaar is hij elke ochtend begonnen met krijsen . In het begin viel het wel mee, maar het wordt steeds erger. Zodra we de lamellen openen begint het. Hij krijgt zijn ochtend tomaat en appel, stukje brood, maar dat maakt niets uit. Hij pakt het aan en soms eet hij het op, maar meestal laat hij het vallen. We worden er echt helemaal gestoord van. We dekken hem nu af, maar dat helpt soms ook niet meer. We zijn nu zover, dat we zeggen hij moet maar weg. Maar dat is niet onze manier van met dieren omgaan.
Aan het eind van de middag is het meestal over en 's avonds tot heel laat ook. Op het moment dat de hond naar buiten gaat, wordt Paco zenuwachtig en gaat krijsen. Hij krijgt dan water en het voer wordt aangevuld en meestal een tomaatje.
Er zijn een paar dingen veranderd, de baas werkt niet meer en is vaker thuis. De oude hond is in 2010 overleden en drie maanden later kregen we een puppy.
We zijn echt ten einde raaden hopen dat iemand een oplossing weet. Want omdat het erger wordt, raakt het geduld ook steeds eerder op en schreeuwen we zelf ook, terwijl we weten, dat dat niet werkt, maar we zijn ook mensen!
Ingrid
Hij zegt af en toe hallo, fluit of zingt. Ziet hij eten, dan zegt hij lekkerrrr! Maar sinds twee jaar is hij elke ochtend begonnen met krijsen . In het begin viel het wel mee, maar het wordt steeds erger. Zodra we de lamellen openen begint het. Hij krijgt zijn ochtend tomaat en appel, stukje brood, maar dat maakt niets uit. Hij pakt het aan en soms eet hij het op, maar meestal laat hij het vallen. We worden er echt helemaal gestoord van. We dekken hem nu af, maar dat helpt soms ook niet meer. We zijn nu zover, dat we zeggen hij moet maar weg. Maar dat is niet onze manier van met dieren omgaan.
Aan het eind van de middag is het meestal over en 's avonds tot heel laat ook. Op het moment dat de hond naar buiten gaat, wordt Paco zenuwachtig en gaat krijsen. Hij krijgt dan water en het voer wordt aangevuld en meestal een tomaatje.
Er zijn een paar dingen veranderd, de baas werkt niet meer en is vaker thuis. De oude hond is in 2010 overleden en drie maanden later kregen we een puppy.
We zijn echt ten einde raaden hopen dat iemand een oplossing weet. Want omdat het erger wordt, raakt het geduld ook steeds eerder op en schreeuwen we zelf ook, terwijl we weten, dat dat niet werkt, maar we zijn ook mensen!
Ingrid
Comment