Baby witbuik caique

[Nihilomne]

Beste forumleden,

Sinds vrijdag heb ik eindelijk mijn witbuik caique; lang over gedacht en uiteindelijk de beslissing genomen. Ze is nu ongeveer 9 weken en oud en is vanaf de derde dag dat ze uit het ei kroop door de kweker met pap gevoed. Ik geef haar nu nog drie voedingen per dag en ze leert langzaam vast voedsel eten. Het probleem is nu dat ze het behoorlijk op een krijsen zet en ik niet weet waar het door komt. Ik heb haar veel bij me gepakt en aandacht gegeven maar ineens begon ze veel te krijsen. Is dit normaal gedrag en hoe kan ik dit het beste afleren. Ik hoop dat er iemand is die hier wat over kan vertellen.

Alvast bedankt, groet Maarten

[ellen68]

Ik denk dat je te veel aandacht hebt gegeven.
Een kuiken slaapt nog veel en door haat bij je te nemen wordt ze verwend met aandacht ( ze wil bij jouw slapen en niet alleen).
Je zult nu hard moeten zijn en het schreeuwen gewoon negeren zeker als je weet dat ze niet schreeuwt van de honger.

[Nihilomne]

Dus ik moet haar ook minder bij me nemen en haar vooral laten slapen als ik het goed begrijp. Als ze dan toch schreeuwt zeker geen extra aandacht geven. Honger tsja ze krijgt veel pap nog en daarbij eet ze zelf een beetje eivoer met zaad gemeng.

[ellen68]

Ja vooral laten slapen .
Je kunt natuurlijk voor dat ze pap krijgt en meteen daarna even kroelen of spelen maar niet te lang.
Zorg dat de bak waar ze in zit een speeltje en een knuffel heeft dan heeft ze iets te doen als jij geen tijd hebt en de knuffel zorgt voor warmte die ze nu mist van soortgenootjes.

Hoe heet je witbuik caique ?

[Nihilomne]

Ik heb haar Icarus genoemd. In de kooi heb ik al meerdere speeltjes gelegd waar ze zich ook zeker al mee vermaakt. Ook heb ik repen handdoek in haar kooi gelegd die ik kan verschonen en waar ze een beetje warm in kan blijven. Ik heb de thermostaat nu standaard op 22 staan. Vanaf hoeveel weken zou ik dan moeten beginnen met haar steeds meer aandacht geven. ( en voor de duidelijkheid het schreeuwen hoort dus niet gewoon bij de leeftijd?)

[ellen68]

Leuke naam.
Zolang ze niet kan vliegen en landen kan ze beter in een grote plastic bak.
Ze kan zich dan niet verwonden. Kimo heeft tot hij goed kon vliegen en landen
in een grote curven box gezeten in de deksel waren gaten geboord voor de zuurstof.
Mij lijkt dat het dan ook meer aanvoelt als een nestkast.

[Nihilomne]

hm ik heb haar momenteel in een parkieten kooi. Met zoals ik eerder al omschreef handoeken op de bodem. De doos die ik van de kweker meegekregen had is namelijk niet hoog genoeg; ze klimt hier gemakkelijk uit ondertussen. Ze klimt een beetje door die kooi maar kan niet hoger dan ongeveer een centimeter of 15 a 20. Ze is ondertussen ook al wat vast voer aan t eten. Vanaf hoeveel weken drinken ze ook zelfstandig?

[ellen68]

Je kunt evt karton tegen de tralies aanzetten voor wat beschutting.
Drinken doen ze als ze minder pap gaan krijgen. Bij 2x pap kun je kijken of er behoefte is aan water. Zorg dat er altijd voor dat er ei voer staat en een bakje pellets.

[althea61]

Hallo Maarten

Mooie naam voor een prachtige papegaai, het zijn echte grote papegaaien in een klein lijf, de onze vlogen al een beetje met 9 weken en aten volledig zelfstandig, ze zijn dan ook niet vanaf de derde dag door de kweker gevoed, maar door de ouders en rond de 5/6e week bijgevoed om kennis te maken met handen enz. Zover ik weet zou een caique van 9 weken al zelfstandig kunnen/moeten eten met uitzondering van pretpap.
Het krijssen herken ik alleen bij de onze als ze willen waarschuwen of opgewonden zijn, maar de onze zijn nu al wat jaren ouder, 3 en 3,5 jaar.Toen onze Rosy bij ons kwam met ongeveer 8 weken bedelde ze door zachte babygeluidjes te maken en haar velugeltjes te laten hangen.
Maak van de pellets een papje en doe er wat ei, zachte groente en eventueel geraspte appel door en geeft dit aan icarus.
Niet elke caique is hetzelfde en ze hebben elk hun eigen unieke karakter. Ik zou wel al wat water aanbieden een bodempje.
Rosy en Jake hebben vanaf dag 1 in hun huidige kooi gezeten, klauteren, klimmen leren ze met vallen en opstaan, wel de stokken eerst zo laag mogelijk gezet.

Heel veel plezier met je witbuik, ben wel van dag 1 duidelijk, het worden echte boefjes die je behoorlijk kunnen uitdagen, maar ook weer ontzettend nieuwsgierig, vrolijk en graag op ontdekkingstocht gaan.

Mvg. Julia

[Nihilomne]

Dag Julia

Bedankt voor je verhaal. Het schreeuwen is al ietsje minder alhoewel ze wel nog redelijk druk aan het kwaken is bij zon beetje alles wat ze doet; zelf tijdens het slapen. Het geschreeuw reageer ik zeker niet op en zodoende hoop ik dat ze het afleert. Als ze het echt te bont maakt moet ze terug de kooi in of als ze al in de kooi zit gaat er eventjes een doek over totdat ze is afgekoeld. Op youtube vond ik een filmpje van twee baby caiques die hetzelfde lawaai maken (http://www.youtube.com/watch?v=vH0DEwRGN1A) rond etenstijd kan ik me dit voorstellen maar de halve avond vond ik wat gortig.
Ondertussen leer ik haar een beetje vast voedsel eten; dat gaat steeds beter en ik leer haar water drinken maar daar is ze nog niet zo van gediend (af en toe een klein slokje). Hetgeen ik mij ook nog afvroeg is wanneer ik haar eventueel een beetje mag wassen. Haar pootjes zijn een beetje vies en met alleen een nat doekje krijg ik ze niet goed schoon. Ze zit nog niet helemaal in de veren zodoende dacht ik hier nog even mee te wachten.

Groet Maarten

[althea61]

Hallo Maarten,

Het is al weer een tijdje geleden dus moet ik oppassen dat ik niet aan geheugen vervalsing lijdt met antwoorden, Toen wij Rosy thuis hadden hebben we haar de 1e dag zoveel mogelijk met rust gelaten op enkele contact momenten na, ze zag er niet uit, ze zat nog in haar babykleed met flink wat kokertjes en ze rook echt niet lekker, we hebben haar meegenomen onder de douche vanaf de 1e week dat ze bij ons was, ze wreef zich zelf redelijk droog op de handdoek, ze hield met haar pootjes onze vinger vast en ging zo op en neer over de handdoek daarna lekker in onze nek gaan liggen wat ze nu nog steeds graag doet. Het krijssen op het filmpje heb ik al eerder gezien en gehoord het is echt het babykrijssen, Jake en Rosy hebben dit echter nooit gedaan, weet je zeker dat Icarus 9 weken is, wellicht kan zij jonger zijn.
Een knuffel kan echt helpen zoals al voorgesteld, Rosy heeft daar veel behoefte aangehad toen en nu nog, ze is een echte kroelkip.
Het voortdurend krijssen hoort niet, misschien mist Icarus meer haar broertjes en zusje, het is en blijft speculeren, ik zou zelf een bezoekje aan de D.A brengen het liefst een gespecialiseerd in papegaaien, wij hebben goede ervaring met Dr. Hedwig. zie lijst dieren artsen. Probeer anders een brintapapje of babyvoeding groent/fruit op een lepeltje te geven.

Heb je een foto van Icarus.

Mvg. Julia

[Nihilomne]

Dag Julia,

Ik weet natuurlijk niet zeker of ze al negen weken is aangezien de kweker zich vergist kan hebben. Icarus zit ook nog in haar baby kleedje veel kokertjes en kale plekjes, ze lijkt qua ontwikkeling ietsje jonger (ik heb foto's vergeleken). Broertjes en zusjes heeft ze niet echt meegemaakt aangezien ze vanaf drie dagen in haar eentje in een doosje heeft gezeten. Ze heeft vanmiddag in ieder geval weer flink kabaal gemaakt en het maakt dan ook niets meer uit of ik haar even bij me pak of niet. Als ik haar bij me pak gilt ze even zeer. Ik heb wel een stukje gelezen over vogels die als ze erg jong zijn verstoten worden door hun ouders vaker schreeuwen om voedsel (noem het een soort jeugd trauma) zodoende hoop ik dat het over gaat als ze ietsje ouder is. Als het zo doorgaat zal ik wel een filmpje sturen.

Groet Maarten

[althea61]

Hallo Maarten,

Ik wil je absoluut niet ontmoedigen, maar de kans op gedragsproblemen bij dit soort keuzes om een kuiken zo jong bij de ouders weg te halen (wat eigenlijk niet noodzakelijk is) in een doos te zetten en te pappen. Het is goed mogelijk dat je caique getraumatiseerd is en het schreeuwen een gedragsuiting aan het worden is.
Hoe kun je meer schade voorkomen, wat is wijsheid, zorg voor een rustige omgeving, zachte muziek met natuurgeluiden, zachte aankleding bijv. handdoek, knuffel waar Icarus tegen aan kan kruipen, warmte lamp. In ieder geval contact met de kweker opnemen. om duidelijkheid vragen/ advies, zijn er broertjes/zusjes hoe gaat het met hen, waarom kiest hij voor deze optie, was het kuiken verstoten door de ouders, dit zou dan kunnen betekenen dat er met het kuiken iets aan de hand was/is, natuurlijke selectie. Is Icarus geringd? Nodig de kweker bij je thuis uit! zodat hij het kan zien en horen tenslotte ga ik er van uit dat het niet zijn 1e nest is en ervaring heeft.
Ook een consult bij een goede dierenarts is geen overbodige keuze maar een noodzakelijke gang.

In ieder geval heel veel succes en sterkte met Icarus geef niet te snel op en blijf proberen wat helpt en wat helpt niet, zoals ik al eerder zei, de ene caique is de andere niet en ieder heeft zijn eigen persoonlijkheid en karakter.

Mvg. Julia

[althea61]

Hallo Maarten,

Hoe gaat het met Icarus, is het schreeuwen al af aan het nemen of heb je andere acties uitgezet.

Mvg. Julia

[aggie]

Ik heb dit hele verhaal doorgelezen en ik heb toch wat mijn (eigen) bedenkingen bij het "met rust laten" van babyvogeltjes. Een vogeltje zit, zeker als het zo klein is, met broertjes of zusjes in een nestje en worden in het begin heel vaak gevoederd en warm gehouden door de ouder(s) = lichamelijk kontakt. Wij halen één individu uit het nestje en plaatsen het moederziel alleen in een meestal veel te helder verlichte kooi. Ik zou ook schreeuwen moest ik papegaai zijn.

Ik heb wel geen caique maar een bonte boer - qua karakter liggen ze wel redelijk dicht tegen mekaar aan. Ik heb mijn boertje gehaald toen ze 5 weken was - ze heet Robin. Ze kwam toen uit de aanpassingscouveuse. Ik heb haar nog 3 weken rondgedragen in een fleece zakje dat binnen aan de voorflap van een tuinbroek vast zat. Soms wel een gek gezicht want af en toe kwam ze even piepen boven de rand uit om dan snel weer onder te duiken. Toen ze een 8-tal weken was gaf ze af en toe aan de grote wereld te willen ontdekken.
ik heb nu een super-rakker : heel ondeugend, heel nieuwsgierig, wil met alles "meehelpen". Ze kan je het bloed van onder de nagels halen maar ze is ZO lief. Ze is allemansvriend en ze heeft nooit geschreeuwd.

Dit heb ik ook gedaan bij mijn amazone, Lola.

Ik heb 2 hele lieve en sociale meisjes en geen van beiden schreeuwt - behalve natuurlijk als ze in de hitte van hun spel opgaan, maar dat is ook heel normaal.

Hiermee geef ik alleen maar aan dat een papegaai grootbrengen ook anders kan.

Succes met je maatje Icarus.