Hallo allemaal.. ik ben Stefan en ik ben nieuw hier dus ik zal eerst wat over mijn roodstaart vertellen zodat jullie een beter zicht hebben.
2l95dn8.jpg
Wij hebben nu zo'n 13 jaar onze Rocco, Grijze roodstaart met de zwarte snavel, uit Afrika geloof ik dan.
Deze hebben wij met de paplepel opgevoed zoals eigenlijk iedereen zou moeten doen om hem tam te krijgen.
Rocco was altijd lief kwam elke dag wel uit de kooi. We konden er werkelijk alles mee doen.
Echter werd mijn vader na 2 jaar opgenomen in het ziekenhuis waar hij wel 3 maanden gelegen heeft.
Dit is Finest voor de vogel geweest, hij viel werkelijk iedereen aan en ook mijn vader kon er niks meer mee doen.
Omdat we toch zo'n band hebben met de vogel en omdat het geen schreeuwlelijk is maar meer een vogel die imiteert en wel 40 zinnen uit zijn kop kent hebben we hem al die tijd gehouden.
Helaas was het niet meer verantwoord om hem uit de kooi te laten.
Nu sinds 4 jaar hebben mijn vader en ik buiten een Voilere neer gezet van 3 bij 3 meter met de mogelijkheid voor de vogel om ook naar binnen te gaan waar zijn voeding dus staat.
Buiten in de voilere hangen takken, stokken om op te klimmen, mooie stenen/zand ondergrond en om de dag word de kooi grondig schoongemaakt door mijzelf.
Dit bleek zijn vruchten af te werpen en ik (als enigste) was zover dat ik de kooi in kan zonder hem eerst binnen op te sluiten.
Na dit elke dag te doen lukte het me om hem naar me toe te lokken en vervolgens een pinda te geven vanuit de hand zonder het gaas tussen ons in, dit is nooit mogelijk geweest nadat mijn vader was opgenomen.
Na dat weer elke dag te hebben gedaan gebeurde er iets moois, Rocco ging mij voeren -wat op internet wordt gezien als een soort van liefde- en elke keer als ik een nieuw speeltje kocht of als ik de kooi inkwam zette hij zijn kuif licht op. Wat op internet weer wordt beschreven als "blij om je te zien".
Nu jullie een beetje de voorkennis weten van mijn vogel is mijn vraag; Hoe kan ik Rocco trainen om op mijn hand te stappen zonder dat hij zich bedreigt voelt, heb natuurlijk een lange weg moeten bewandelen om zover te komen waar ik nu ben dus wil het niet weer laten vern*uken, en het is natuurlijk ook niet prettig om gebeten te worden door een roodstaart.
Bvd, Stefan
2l95dn8.jpg
Wij hebben nu zo'n 13 jaar onze Rocco, Grijze roodstaart met de zwarte snavel, uit Afrika geloof ik dan.
Deze hebben wij met de paplepel opgevoed zoals eigenlijk iedereen zou moeten doen om hem tam te krijgen.
Rocco was altijd lief kwam elke dag wel uit de kooi. We konden er werkelijk alles mee doen.
Echter werd mijn vader na 2 jaar opgenomen in het ziekenhuis waar hij wel 3 maanden gelegen heeft.
Dit is Finest voor de vogel geweest, hij viel werkelijk iedereen aan en ook mijn vader kon er niks meer mee doen.
Omdat we toch zo'n band hebben met de vogel en omdat het geen schreeuwlelijk is maar meer een vogel die imiteert en wel 40 zinnen uit zijn kop kent hebben we hem al die tijd gehouden.
Helaas was het niet meer verantwoord om hem uit de kooi te laten.
Nu sinds 4 jaar hebben mijn vader en ik buiten een Voilere neer gezet van 3 bij 3 meter met de mogelijkheid voor de vogel om ook naar binnen te gaan waar zijn voeding dus staat.
Buiten in de voilere hangen takken, stokken om op te klimmen, mooie stenen/zand ondergrond en om de dag word de kooi grondig schoongemaakt door mijzelf.
Dit bleek zijn vruchten af te werpen en ik (als enigste) was zover dat ik de kooi in kan zonder hem eerst binnen op te sluiten.
Na dit elke dag te doen lukte het me om hem naar me toe te lokken en vervolgens een pinda te geven vanuit de hand zonder het gaas tussen ons in, dit is nooit mogelijk geweest nadat mijn vader was opgenomen.
Na dat weer elke dag te hebben gedaan gebeurde er iets moois, Rocco ging mij voeren -wat op internet wordt gezien als een soort van liefde- en elke keer als ik een nieuw speeltje kocht of als ik de kooi inkwam zette hij zijn kuif licht op. Wat op internet weer wordt beschreven als "blij om je te zien".
Nu jullie een beetje de voorkennis weten van mijn vogel is mijn vraag; Hoe kan ik Rocco trainen om op mijn hand te stappen zonder dat hij zich bedreigt voelt, heb natuurlijk een lange weg moeten bewandelen om zover te komen waar ik nu ben dus wil het niet weer laten vern*uken, en het is natuurlijk ook niet prettig om gebeten te worden door een roodstaart.
Bvd, Stefan
Comment