Opeens is hij heel bang????????

[Betty]

Mijn naam is Betty en ik woon met man,zoon,dochter en mijn geliefde grijze roodstaart(genaamd Pipo)in Spanje.

Wij hebben een probleem met Pipo.Ik ben op het net aan het zoeken gegaan voor hulp en zodoende kwam ik achter dit forum en ik hoop dat er iemand is die ons zou kunnen helpen.

Pipo is eergisteren 23 augustus 3 jaar geworden,wij hebben hem gekocht toen hij 5 maanden was,hij was gauw gewendt en begon ook al snel te praten,daarna hebben wij ons huis laten verbouwen en opnieuw gemeubeleerd,dat was voor onze Pipo geen probleem,hij was nooit bang,en altijd lief.
We hebben binnen een grote kooi die altijd open staat als wij thuis zijn,en hij zit dan ook altijd op zijn kooi,hij klimt of hangt en hij speelt.Buiten in de tuin hebben we ook een kooi die ook open staat want zijn vleugelveren zijn geknipt.
Zo rond zijn 2ºjaar begon hij mij minder lief te vinden en af en toe beet hij mij,maar met mijn man was en is hij helemaal in love.
In oktober 2007 werd mijn man ernstig ziek en is sinsdien 7 keer opgenomen geweesd in het ziekenhuis , maar ik ben zo vaak ik kon thuis gebleven om Pipo niet zo lang alleen te laten omdat hij af en toe zijn nekveren plukt als hij alleen is.
Hij begon zo´n 1 maand geleden van onze hand af te springen als ik hem naar binnen of buiten wilde brengen,dan liet ik hem weer “step up”doen en dan sprong hij nerveus weer van mijn hand af waarbij hij steeds een veer breekt.Hij doet dat bij iedereen ook bij mijn man.
Ik heb hem nu zoveel mogelijk in zijn kooi met deur dicht want hij sprong ook zomaar van zijn kooi af en de veren breken tot bloedens toe.Als we in de huiskamer zitten waar zijn kooi staat dan laten we die open ,maar hij komt zijn kooi niet meer uit en hij lijkt ook erg bang(als we langs zijn kooi lopen),en bang is hij nooit geweest,en spelen doet hij ook niet meer.
Ik “geloof”niet dat hij ziek is want hij eet en poept goed en ziet er ook goed uit en hij praat veel.
In januari is hij nog bij de arts geweesdt voor een chekup en alles was goed.
Het is voor ons een groot probleem omdat wij het niet leuk vinden dat hij voor zijn eigen veiligheid opgesloten moet zijn.

Ik hoop dat er iemand is die ons kan helpen.

Betty

[fkbmac]

Hallo Betty,

Tjonge toen ik je verhaal voor het eerst las dacht ik… tjonge wat een probleem.
Heb het een en ander wat op mij in laten werken en ik denk nog steeds… tjonge wat een probleem.

Dat Pipo op de leeftijd van 2 jaar wat puberaal gedrag vertoont is op zich niet zo verwonderlijk en nu met 3 jaar is hij wellicht ook nog niet uit de pubertijd.
Puberaal gedrag kan men het beste aanpakken door heel duidelijke grenzen aan te geven en wanneer die overschreden worden daar zonder pardon, en vooral ook zonder uitzondering, consequenties aan te koppelen. (time-out-kooi, negeren)

Maar dat plotseling bang worden… dat is niet normaal!!!
Ik heb een heel sterk vermoeden dat iemand of iets is die de papegaai pest, iemand die niets van het diertje moet en hem laat schrikken. (misschien een huishoudelijke hulp of een oppas of een kind dat elke keer flink tegen de kooi rammelt of een vervelend ander huisdier??)
Het is werkelijk niet normaal dat een vogel plotseling heel onzeker wordt, papegaaien schrikken meestal niet zo snel.
Ik zou toch zeker flink wat tijd steken om er achter te komen wat nu de ware reden is dat de vogel zo schrikt.

Het neerfladderen van de vogel van je hand kan je voorkomen door de tenen van vogel tijdens het transport tussen je vingers geklemd te houden.

Mogelijk dat de vogelkooi niet op een juiste plaats staat.
Maar feit is in ieder geval dat je juist meer met de vogel bezig zal moeten zijn (trainen) om het vertrouwen van de vogel terug te winnen.

De site www.koppiekrauw.com geeft volop tips over de omgang met lastige papegaaien, lees het hele hoofdstuk over “gedragsproblemen” maar eens door.

Binnen het trefwoordenregister kan je ook zoeken naar “eenkennigheid” , “kooi” en “kooi-inrichting”

Maar twee belangrijke tips:
1) kom achter de ware reden dat de vogel zo angstig is en elimineer deze
2) train met veel geduld en liefde vaak met de vogel.

Succes en ik ben me benieuwd in de verdere ontwikkelingen.

[Betty]

Hallo fkbmac,

Bedankt voor het snelle reageren.

Mijn kinderen zijn volwassen(23 en 26 jaar)en zijn heel lief met hem en heelaas heb ik geen hulp in de huishouding.(grapje)
Ik dacht altijd dat de grijse roodstaart wel gauw schrikken met oog op dat zij in de natuur prooi zijn en om die reden ben ik altijd paraat als er vreemden voor Pipo over de vloer komen,dus ik weet zeker dat hij nooit gepest is geworden.
Mijn dochter die erg met deze situatie meeleefd denkt dat hij mischien is gestoken door een wesp toen hij in de tuin stond ,maar ik heb daar niets van gemerkt.Verder kan ik echt geen reden bedenken wat de oorzaak zou kunnen zijn.

Zijn tenen vasthouden tussen mijn vingers als ik hem moet transporteren en of mijn hand boven zijn rug houden wil hij absoluut niet hij bijt dan meteen en goed.

Zijn kooi heeft alle hoeken en muren al gehad tijdens de verbouwing en dat was nooit geen probleem.Hij was gewoon nooit bang.

Ik ben blij met de link van Koppiekrauw , daar staan zeker goede tips op waar ik gebruik van zal maken.

Ik ga er hard aan werken om Pipo weer een happy bird te laten worden , en ik houw jullie op de hoogte.

Nogmaals bedankt.
Betty

[Betty]

Hallo beste vogelvrienden ,

Ik kom even vertellen hoe het nu met Pipo gaat.
Ik heb Pipo (voor zijn eigen best wil) in de kooi , met zijn deur af en toe open , binnen gehouden en ik ben vaak rustig naast hem gaan zitten om met hem te kletsen.
Na een week werd hij wat minder bang en toen heb ik de kooi , met hem er in naar het terras gereden , en dat ging redelijk goed.
Nu zijn we zo ver , dat zo lang hij in zijn kooi zit , is hij niet meer bang.
Hij klets weer heel veel , hangt weer aan 1 nagel ondersteboven en geeft dan een vreugde kreet , de naam Pipo behoort hem echt toe .
Hij komt echter zijn kooi nog niet uit , maar ik heb geduld , dit is onze volgende meta.
Ik hou jullie weer verder op de hoogte .

Groetjes van Betty

[fkbmac]

Hallo Betty,

Fijn dat je even een breefing geeft over de ontwikkeling en de huidige situatie met Pipo.
Het is natuurlijk mooi om te horen dat het allemaal weer een stuk beter gaat.
Nog even... en Pipo is weer de oude.

Succes en we blijven benieuwd naar verdere ontwikkelingen.

Groet,