Mijn papegaai bijt mij wie kan mij helpen??

[just me]

Hallo ik heb mijn papegaai nu anderhalf jaar,heb haar gekregen toen ze 18 jaar was..
Ze vertelde me al dat ze niet zo'n vrouwen liefhebber is,maar na een tijd kon ik haar gewoon bij me pakken..Dat ging een hele tijd goed tot ze me van de een op andere dag flink in mijn hand heeft gebeten

Ik was best wel angstig voor haar geworden heeft ook een hele tijd geduurd voor ik het vertrouwen terug had in haar..Terwijl mijn vader alles met haar kan..
Dat doet mij pijin om te zien dat hij er alles mee kan,terwijl ze bij mij woont en ik haar verzorg..
Als ze in dr kooi zit kan ik haar wel aaien,maar niet als ze buiten de kooi is..
Dus na een hele tijd heb ik afgelopen zaterdag toch maar weer geprobeerd haar bij mij op de arm te pakken..
Ging ef goed tot ze me dus weer flink begon te bijten in mijn vingers en hand ..
Ik weet nu echt niet meer wat ik moet doen,wil zo graag vriendjes met haar zijn..

Wie kan mij advies geven over mijn

GR just me....

[Wilmaaa]

Hoi just me,
wat een herkenning. Wij kregen Marco nu zo'n 15 jaar geleden. Het enige wat ik toen was gewent is een grasparkietje dan is een grijsje wel iets heel anders. Daarbij was Marco verwaarloosd door een vrouw en erg onzeker en bang. Mijn man had toen veel meer vogelervaring en was al redelijk snel maatjes. (2 handen op 1 buik ) En dat is altijd zo gebleven.
De combinatie van de angst die ik ook had en het verleden van Marco maakte dat ik zelf hem ook wat onzeker benaderde. Iets wat hij volgens mij ook dondersgoed aanvoelde! Hij heeft ook diverse keren in mijn vingers gehapt.
het heeft wat jaren geduurd voordat ik iets durfde en voor marco ook mijn toenadering toeliet.
Stukje bij beetje ging het wat beter tussen ons. Het belangrijkste is zelf rustig en voorspelbaar zijn; daarbij goed kijken wat het effect is op de vogel; ogen zeggen veel als je goed kijkt. En vooral niet te veel tegelijk te willen. Marco heeft eerst moeten leren dat hij veilig was in zijn kooi en dat het niet uitmaakte of er visite was of niet; men liet hem met rust. Daarna hele kleine stapjes en vandaag de dag gaat het goed maar al met al vele jaren geduurt en nog altijd is hij een pappa's kindje! succes en groetjes van Marco en Wilma

[just me]

Hoi Wilma en Marco

Ten eerste bedankt voor je reactie..
Dat is dan ook wat he wat Marco mee heeft gemaakt echt zielig ik vind het wel echt knap dat je zo hebt doorgezet..
Ik heb Rico nu bijna 2 jaar maar hij merkt inderdaad dat ik angstig ben na hem..Als die in de kooi zit kan ik wel aan hem en zo maar dat komt omdat ik dan zelf niet bang ben omdat die dan niet echt bij me kan..Ik wil zo graag die band met hem wat mijn vader met hem heeft en daar moet ik zoals ik van jou begrijp gewoon heel veel geduld mee hebben en zijn vertrouwen zien te winnen..
ik vind het gewoon heel moeilijk om te zien wat mijn vader allemaal met hem kan..mij rent die zelfs achterna als die op de grond zit en dan gaat die in mijn voet bijten daarna gaat die dan heel fijn zitten lachen die rotzak..

als nog bedankt voor je reactie..

liefs Monique en Rico

[Wilmaaa]

Hoi Monique en Rico ,

Het is soms inderdaad wel bizar hoe dat Marco zich er allemaal doorheen heeft geslagen. Maar het scheelt ook dat we ook jaren enigzins tot elkaar veroordeeld waren. Ben was toen heel de week van huis en dan moest Marco het met mij doen. En veel meer dan kletsen vlakbij zijn kooi deed ik dan niet.
Ben heeft ook wel mij van mijn angst afgeholpen door als Marco bij hem op zijn hand zat hem ook aan mij te geven en zo ook Marco te laten zien dat ik er ook bij hoorde.
Ik heb ook weleens gehoord dat grijsjes wel eenkennig naar een geslacht kunnen zijn. De ommekeer is bij ons ook gekomen toen Marco medicijnen moest hebben en zijn neus gespoeld moest worden; ook door de weeks!!

Toen hebben we een grote stap gezet, en ondanks dat we het allebei niet leuk vonden. Daarbij komt dat Marco ook niet vliegt of van zijn kooi af komt uit zichzelf. Hij pikt dan ook niet in mijn tenen, en het is eigenlijk gewoon een goedsul. (ik zeg wel hij maar kan net zo goed zij zijn; weten we niet )

Succes en geduld zou ik zeggen!
Groetjes Marco en Wilma
p.s de band die ik met met Marco heb is wel een hele andere als die Ben met Marco heeft dat zal altijd zijn echte maatje zijn