nog erger dan bij Wim en Anja

[kaatje06]

hallo vogelvrienden....
ik heb dus het zelfde probleem als Wim en Anja maar dan vele malen erger.zo erg dat ik er zelfs al enkele keren aan gedacht heb om hem weg te doen want ik begin me er echt aan te ergeren.
bij ons is het zo dat hij ook met de hand is grootgebracht hij was dus echt tam maar dat er ondertussen zo veel gebeurt is dat hij mij HAAT.
ik ben 2 x opgenomen geweest voor een operatie en de 2x zou het zelfs beter geweest zijn voor mijn gezondheid (transplantatie) dat ik hem weg deed maar dat kon ik niet over mijn hart krijgen hij was tenslotte mijn vriend.ik heb er 3 maanden niet bij in de buurt mogen komen .toen werd het echt erger hij kwam zijn kooi niet meer uit maar praate en floot nog wel.
als hij zijn kooi dan al eens uit kwam dan kon ik hem er niet meer in zetten want hij stapt bij niemand nog op dus met veel problemen en uiteindelijk een handdoek kreeg ik hem erin.
nu heb ik in het begin van het jaar contact opgenomen en een afspraak gemaakt met de gedragsconsulent van dieca,weer het probleem van verplaatsen, met de handoek de vervoerskooi in maar het was voor de goede zaak .die vertelde me dat zijn vleugels verzorgd moesten worden, dus dat hebben we ondertussen ook laten doen,en dan mochten we terug komen.
zijn vleugels zijn ondertussen verzorgd maar zijn liefde die die eerst had voor mij is nu echt wel omgeslagen in haat.als hij me nog maar ziet aan komen van ver dan zit hij al stijf tegen zijn kooi aan en begint te blazen en lawaai te maken.nu heb ik al gedacht om een kooi te nemen die lager bij de grond staat zodat hij er toch uit kan maar dat hij er ook zelf weer in kan als hij dat wil.en dat hij dan miss zelf weer contact komt zoeken ,want hij staat nu vanachter in de keuken op aanraden van de vogelarts ,zodat hij zoveel mogelijk rust krijgt .maar praten is ondertussen wel gedaan alleen sávonds wil hij nog wel eens fluiten.

hoe los ik dit op?
zet ik hem weer in de woonkamer waar het wel druk is want iedereen loopt er langs .
koop ik hem een lage kooi zodat hij de keuze heeft en er zelf weer in zou kunnen klimmen ?
of kan ik hem toch beter wegdoen omdat dit geen prettig leven voor hem is ? graag jullie ervaring hiermee

[rhadamantis]

Negeer dat blazen in alle geval volledig. Doe zo normaal mogelijk tegen hem. Als hij blaast en merkt dat dat werkt om jou op afstand te houden, dan geef jij hem bevestiging en weet hij dat die tactiek werkt!

Probeer ook het gebruik van die handdoek te beperken, hier maak je hem meer bang mee.
Je kan ook een touw aan zijn kooi hangen, zo kan hij ook terug naar boven klimmen.

De liefde van de gaai gaat door de maag, (waar kennen we dat van...) Dus zorg ervoor dat hij weer reden heeft om interesse in jou te tonen, zorg dat jij de nootjes geeft, eventueel op een stokje (brochette spies ofzo) als je voor je vingers vreest. Maar negeer dan in alle geval elk gedrag dat hij probeert om je weg te jagen. Als je hem uit de kooi haalt, gebruik dan een stok, een afgezaagde bezemsteel die als verlengde voor je hand dient, hier kan hij in bijten zoveel hij wil: het zal niets uithalen en hij zal het dan ook opgeven, want de strategie werkt niet.

Ook als je een speeltje geeft of een takje, ga er gewoon mee voor de kooi staan en speel er zelf mee, ook verbaal duidelijk aandacht schenken aan het speeltje. Als hij dan wild wordt en naar je blaast, doen alsof hij er niet is. Als hij rustig wordt, dan kan je het speeltje aanbieden, of het hem eens laten betasten. Zo negeer je slecht gedrag en beloon je rustig gedrag.

Hopelijk heb je er iets aan. :-/

[kaatje06]

hallo
het probleem is dus ook dat hij niets aan neemt nooit heeft gedaan ook dan enkel en alleen m&m's .ik weet dat dit slecht voor hem is en ben er dan ook mee gestopt maar nu heeft hij dus helmaal niets meer .

[kaapsen]

Dag,ten eerste wil ik je uiteraard een goede gezondheid toewensen.

Maar vervolgens wil ik toch ook wel even kwijt dat ik mij zelf de vraag stel,hoe haal je het in jehoofd om een vogel m&ms te gaan geven,sorry hoor,maar daar begrijp ik dus echt helemaal niets van en welk advies je dan ook krijgt, is in mijn ogen dan ook zinloos als je je niet aan de normale voeding houdt.

Gewoon voeren,geen achterlijke dingen geven,het is een vogel geen kind,zo,ik heb mijn hart even gelucht.

Evenzo goed,de groeten en een goede gezondhied toegewenst,Kees.

[Tonykro]

En heb je hem nog? Of is die inmiddels al weggeven? Waarom moet je een papegaai direct opgeven? Zou je dat ook met je kind doen? Een kind kan met name in de puberteit naar zijn tegen zijn of haar ouders en de puberteit kan jaren duren. Wat doe je dan? Stop je hem of haar in een instelling of sta je je kind dan af? Nee toch?

Wat ik bedoel aan te geven is dat je gewoon voldoende geduld moet hebben voor een dier. Mijn papegaai was ook zo, hij kreeg weinig aandacht van mijn moeder en was totaal verandert. Wou ook niet meer uit zijn kooi en deed lelijk tegen ons allemaal. Nadat we inzagen dat mijn moeder niet eens tijd wou/kon maken voor hem hebben we besloten dat ik hem mee zou nemen aangezien hij mij ook al vanaf het begin kent. Natuurlijk kwam hij in een andere omgeving terecht, maar ik was pas een jaartje uit huis en daarnaast was ik om de dag wel even bij mijn moeder. Na een paar maanden is hij de oude Tony geworden, zelfs beter. Nu kennen we hem weer zoals hij was voor hij in die 'dipje' terecht kwam. Neem de tijd en geef niet op! Win zijn vertrouwen terug en laat zien dat het vanuit jou kant zoals vroeger kan zijn en misschien zelfs vanaf nu beter als je gezondheid dat toelaat. Heel veel succes en heel veel gezondheid toegewenst!

[francien1987]

echt zet door want ik weet zeker dat dieren mensen goed doen. weetenschapelijk onderzoek heeft aan getoond dat mensen sneler en beter geneeste met een dier in het bij zijn.
en oke hij is nu even niet zo lief maaar met gedult en liefde komt dat vast ook wel weer goed

[kaatje06]

beste francien , tonycro,en kaapsen .
bedankt voor jullie reactie.
we zijn nu meer dan een jaar verder en ik zit nog steeds met het zelfde probleem . ja ik geef toe ik besteed er minder aandacht aan dan toen hij nog lief was .maar dat komt dan ook omdat ik hem liever niet van streek maak. ik zet van tijd tot tijd zijn kooi open en hij komt er al eens uit, zover zijn we al gevorderd als hij al eens op de grond terecht komt dan maak ik me klein door op de grond te gaan zitten en hem te dwingen langs mijn benen op te stappen en dan fladderd hij zo naar mijn schouders dan kan ik opstaan en hem een tijdje bij mij houden voor ik hem weer op zijn kooi zet . dus het gaat al iets beter .ge ziet op een gegeven moment word het je wel eens te veel en zeg je je gaat eruit .maar een beestje dat je zelf hebt grootgebracht doe je zo maar niet weg ik kan het gewoonweg niet over mijn hart krijgen hij blijft maar lekker bij mij met of zonder kuren. groetjes kaatje